~I wanna know 하늘을 나는 것 같다는데~
beomgyu
Sarmaşıklarım dördünün de etrafını sararak onları etkisiz bıraktığında etrafımızdaki kimse benden böyle bir tepki beklemiyordu, çocukların arkasında bekleyen askerler bana doğru bir atakta bulunduğunda sarmaşıklarım benden dahi izin almadan her birini sarıp sarmaladı.
"BEOM ONLARI EĞİTMİŞSİN"dedi taehyun neşeyle
"EVET ONLARA HER ŞEYİ ÖĞRETTİM"dedim gülümseyerek
Bir süre sonra gergin dörtlü sakinlediğinde sarmaşıklarım onları rahat bıraktı askerler ise onlar hala bizler için birer tehditti bu yüzden onları bırakmadı
"hey siz ikiniz bir şeyler yapın hemen"dedi komutan çocuklara bakarak
Çocuklar korkuyla bize döndü belli ki çocuklar istemeyerek de olsa bu askerler ne derlerse onu yapmak zorundaydılar. Taehyun sinirle komutana doğru ilerledi ve çenesini tek eliyle kavradı
"o çocuklar senin kölen ya da askerin değil aptal bunak"dedi askerin canının yandığı her halinden belliydi fakat sesini çıkaracak güce sahip değildi
"lütfen lütfen yapmayın" dedi su koruyucusu olan çocuk
"neden sizi kullanan adamlara acıyorsunuz"dedi kai
"çünkü baş kaldırırsak bize ceza veriyorlar"dedi ateş koruyucusu
"eğer bizimle kalmayı seçerseniz size bir daha asla ceza veremezler"dedi soobin
"sadece onlar değil kimse veremez"diyerek ekledi taehyun
"sizin kaldığınız yetti bir de bu veletlerimi köyümüze alacaksınız"dedi köylülerden biri
"prensinin yanında nasıl böyle konuşmaya cüret edersin"dedim kaşlarımı kaldırarak
"ne kadar da ateşlisin"dedi taehyun fısıldayarak
Haftalardır hasret kaldığım ateş tekrar ele geçirdi vücudumu...
"senden kaptım bir şeyler"dedim
"söyleyin bakalım isimleriniz ne" dedi kai
"ben sunoo"dedi ateş taşıyıcısı saygıyla eğilerek onun ardına saklanmış olan küçükte öne çıktı
"ben jungwon"dedi
"bundan sonra sizler bu krallığın evlatlarısınız"dedim gülümeyerek
"gitmeyecek miyiz bir daha o korkutucu yere"dedi jungwon
"asla"dedi soobin onu kucaklayarak
"ama bulurlar bizi geri alırlar götürürler"dedi sunoo endişe ile
Taehyun onun endişeli gözlerine baktı ve onu yatıştırmak amacı ile
"siz artık bizim küçük kardeşlerimizsiniz"dedi taehyun
"abiler kardeşlerini hiç bırakmaz"dedim bende ek olarak
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~TOGETHER~
Random"çiçekler kopartılırsa yaşayamaz fakat bu beş çiçek yaşamak için toprak ya da suya ihtiyaç duymuyor onların tek ihtiyacı bir olmak her biri tek başına sadece birer çiçek iken bir araya gelince bir ormana dönüşüyor onlar çeşitli güzelliklerin olduğu...