~Η ψυχή που δεν γνώρισε κανείς!~

~Η "πριγκίπισσα" του σκότους: Άλλη μία αναπνοή!~

Part 7. (Η συνέχεια.. και το τέλος)

- Είσαι πλέον στην αγκαλιά μου χωρίς αυτό να σημαίνει μια καινούργια φυλακή.. τέλος οι φυλακές, μόνο φωλιές να σε ζεσταίνουν, μόνο κάστρα να σε προστατεύουν, μόνο αγκαλιές να σε αγαπούν, μόνο τοίχοι για να σε υπερασπίζονται, μόνο η καρδιά μου να σε λατρεύει και μια ψυχή να διψάει για εσένα... πότε ξανά και τίποτα δεν πρόκειται να επιτρέψω να σε φυλακίσει.. εσύ είσαι γεννημένη να πετάς ελεύθερη.. μια φωνή μου το έχει πει, μια φωνή μου το έχει αποδείξει, μια φωνή που με έφερε σε εσένα, μου έμαθε να στέκομαι δίπλα σε εσένα, μου έδειξε το πώς να είμαι δίπλα σου, να σε αγαπώ, να πιστεύω σε εσένα.. και αυτή η φωνή, ξέρω, το νιώθω, το διαισθάνομαι, είναι η δική σου φωνή, αυτή που για καιρό ζούσε στην σιωπή, που καρτερούσε να βγει, να ακουστεί, να πει την αλήθεια της και να διηγηθεί το πώς θα μπορούσε ο κόσμος να έμοιαζε με τον παράδεισο.. ναι, εσύ μου τα δίδαξες όλα αυτά..
Και τώρα είμαστε εδώ ελεύθεροι από τα δεσμά του καταραμένου πύργου, μακριά από τους εχθρούς, πλέον θα είμαστε μαζί αν το θες κι εσύ βασίλισσα μου, να πολεμάμε τους κακούς, θα σε προστατεύω από αυτούς, ποτέ ξανά να μην πληγωθείς από εκείνους.. σε αγαπώ γιατί έδωσες νόημα σε ό,τι έζησα και μου έδειξες πως να χρησιμοποιήσω τούτα τα μαθήματα που μου δίνει η ζωή, μου έμαθες πως να ζω, μου αποκάλυψες το μεγαλείο της αγάπης.. και το μόνο πια που μου μένει να κάνω και να σου πω είναι η αιώνια αφοσίωση μου σε εσένα μεγαλειοτάτη μου!!! Είσαι στην αγκαλιά μου τώρα, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα, πάνε τα τέρατα και οι δαίμονες, τελείωσε η "αιώνια φυλακή", μόνο το σκοτάδι έχει μείνει και ξέρω πια πως αυτό το σκοτάδι είναι αυτό που κουβαλάς, που έχεις μέσα σου, μπορεί να αναπνέεις αλλά δεν σημαίνει και ότι ζεις.. δεν ζεις επειδή αναπνέεις, διότι οι ζωντανοί-νεκροί κάπως έτσι μοιάζουν.. αναπνέουν αλλά δεν ζουν..
Μπορεί να σε ελευθέρωσα από το άδικο του κόσμου καταδικάζοντας σε στο σκοτάδι αλλά, το πιο σκληρό απ' όλα είναι που σε έσπρωξαν στο σκοτάδι της ψυχής που είναι χειρότερο και από τον ίδιο τον θάνατο διότι ο θάνατος δεν νικάει την ψυχή, το σώμα την εγκαταλείπει, η ψυχή ζει αιώνια ειδικά όταν καταφέρει να φτάσει στο κατώφλι του Παραδείσου.. τώρα όμως εδώ, ο θάνατος κοντεύει να σου την σβήσει.. δεν θέλω να πεθάνεις..

Ζήσε.... άνοιξε τα μάτια σου βασίλισσα μου.. 

Σε χρειάζομαι..

...

|| Με..γα..λει..ότατε..; ||

- Μεγαλειοτάτη μου!!!   ~Μίλησε..~
Άνοιξε τα μάτια σου, κρατήσου.. εδώ είμαι, δεν σε αφήνω! Κρατήσου μεγαλειοτάτη!...