~Η ψυχή που δεν γνώρισε κανείς!~

~Μην με ρωτάς~

Ξυπνάω, τα βλέφαρα μου ανοίγω.. 
Ευτυχώς για μια μέρα ακόμα ζω!
Όμως δεν νιώθω δυνατή για να σηκωθώ,
δεν ρωτάει για να ανατείλει ο ήλιος!  

Η μέρα όλη ήταν δύσκολη!
Δεν ξέρω πως άντεξα τόση φρίκη!
Δεν μου φτάνει μόνο ένα ρολόι,
δεν ρωτάει για να βγει το φεγγάρι! 

Τώρα εδώ, αντιμέτωπη με το κακό.. 
Μάλλον δεν θα μπορέσω να κοιμηθώ!
Ασταμάτητα δουλεύει το μυαλό,
αν δεν μου φέρει το παρελθόν στο παρόν! 

Από παλιά κουβαλάω μέσα μου βαθιά
κάτι τόνους μαυρίλας, πόνου και μοναξιάς!
Γι'αυτό μην με ρωτάς γιατί δεν είμαι καλά!
Γιατί δεν χαμογελάω όπως παλιά..
Γιατί δεν αναπνέω κανονικά..
Γιατί τρέμω κάθε φορά..
Είναι δύσκολο να ζεις στο 0 τελικά!
Εκεί ξεχνάς πως είναι να ζεις κανονικά!
Ξεχνάς... Πώς τελικά έχεις τα μάτια ανοιχτά.. 

Γι'αυτό μην με ρωτάς!
Για όλα αυτά..
Μέσα μου, η μόνη απάντηση είναι πως άδειασα.. 

 Άδειασα από ζωή, έχασα την ψυχή,
τελείωσα την δύναμη και πλέον το μόνο που ακούγεται είναι ο χτύπος μιας καρδιάς που απλώς χτυπά μέχρι να σταματήσει... 

Μην με ρωτάς, μην μου μιλάς, μην κοιτάς, απλώς άσε τον χρόνο να κυλήσει απαλά μέχρι να με πάρει μακριά..
Μην ασχοληθείς καν.. Ασ'τον χρόνο να κυλήσει σιωπηλά έτσι όπως εκείνος ξέρει και δεν ρωτά απλώς περνά και φεύγει και μαζί κάποιον παίρνει.. χωρίς να ρωτά.. έτσι απλά... 

Τώρα το ποια είμαι δεν έχει σημασία..
Μια νότα που δεν ανήκει σε καμία ορχήστρα..
Ένα κομμάτι που δεν μπαίνει πουθενά..
Κάτι που ποτέ κανείς δεν πρόκειται να δει, να ακούσει, να γνωρίσει, να ενδιαφερθεί και να θέλει...
Κάτι που κανείς δεν ξέρει.. 

Κάτι που τελικά δεν υπάρχει πουθενά! 

Μην με ρωτάς...

(11/11/'19)

~Μάρω Jackson~