~Neverland~

35 7 2
                                    

Όποτε νιώθω τρομοκρατημένη και μόνη, στρέφομαι στον νυχτερινό ουρανό και στο αστέρι που αποκαλώ δικό μου..
Θέλω ένα δικό μου μέρος που να μπορώ να τρέξω και να παίξω όπως παλιά...

Αν θέλεις έλα κι εσύ μαζί μου, εξάλλου η μαγεία χρειάζεται παρέα..
Απλά η απόσταση που θα διανύσουμε είναι από το σήμερα στο παρελθόν, μπορεί να μοιάζει με ένα έτος φωτός αλλά το μόνο που θέλει είναι θέληση!
Μπορούμε να σαλπάρουμε απόψε σε αυτή τη θάλασσα αγνού φεγγαρόφωτος..
Μπορούμε να πιλοτάρουμε τα αστέρια για να μας γυρίσουν σπίτι..
Σε ένα μέρος τόσο μακριά, θα είμαστε αγνοί και ξέγνοιαστοι σαν τα παιδιά, έτσι θα μείνουμε!..
Κάθε ευχή θα είναι μια διαταγή όταν βρεθούμε στη χώρα του Ποτέ!


(15/4/'16)

~Μάρω Jackson~

~Η ψυχή που δεν γνώρισε κανείς!~Where stories live. Discover now