~Η ψυχή που δεν γνώρισε κανείς!~

~Το μυστικό~

  (Αν αντέχεις... Μάθε το μυστικό!) 

Σήμερα σηκώθηκα νωρίς, ο ήλιος έλαμπε πιο πολύ από τις άλλες μέρες.
Νίφτηκα και στα λευκά ντύθηκα..
Έφυγα για το πιο ωραίο οίκο Σου, για την πιο ωραία εκκλησία.
Και όταν έφτασα μπήκα και κερί άναψα.
Δεν ήταν κανείς εκεί.., προσκύνησα.. και φεύγοντας, κύλισε ένα δάκρυ
και τον Θεό Πατέρα δόξασα όσο πιο ταπεινά και σεβαστά μπορούσα..
Σε ένα δάσος πήγα και είπα κάπου να καθίσω, να Σε δοξάσω κι άλλο
κοιτώντας τα θαυμαστά δημιουργήματά Σου. Και εκεί που κοιτούσα, άρχισα να σκέφτομαι:
Είσαι ο Πατέρας μου και είμαι το παιδί Σου!..
Είσαι ο Βασιλιάς του κόσμου και με έκανες πριγκίπισσα..
Μου έδωσες όλοι την γη για προίκα...
Μα πάνω απ'όλα, φρόντισες μοναξιά να μην νιώσω
και αδέρφια μου χάρισες σορό!!!....
Όλα μας μοιάζουμε πολύ αλλά ήμαστε τόσο διαφορετικοί..
Άλλοι μαύροι, άλλοι λευκοί.. άλλοι κοντοί και άλλοι ψηλοί..
Είμαστε τόσο τέλειοι και όμως οι ατέλειες επάνω μας υπάρχουν..
Είσαι ο Πατέρας μας και είμαστε τα παιδιά Σου,
οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες του κόσμου..
Είσαι ο πιο Δικαίως και Σπλαχνικός Πατέρας!
Μας αγαπάς όλους το ίδιο και γι'αυτό μας τα έδωσες όλα..!
Κι όμως εμείς σε "πληγώνουμε" συνέχεια,
μιμούμαστε εκείνους που Σε σταύρωσαν...
Ήταν κι αυτοί παιδιά Σου, ήταν κι αυτοί πρίγκιπες...
Αλλά διαλέξανε να Σε προδώσουν, να ξεχάσουν τα καλά που τους χάρισες μα, πάνω από όλα διάλεξαν, την αγάπη Σου για αυτούς να αγνοήσουν!...
Τώρα όμως είμαι εδώ.. Ζω.. Αναπνέω..
Γιατί;... Γιατί να ζω;... Ποιος ο λόγος;.. Τι πρέπει να κάνω εδώ;..
Ποιος είναι ο προορισμός μου;...
Μήπως πρέπει να ζω την ζωή μου διασκεδάζοντας..;
Όχι... Αν ήταν έτσι, κι Εσύ τότε θα διασκέδαζες και θα μας το έλεγες..
Γιατί ζω;.....
Ο ουρανός τα Ματιά Σου, και σε κοιτώ..
Μια απάντηση ζητώ...  

(Σιωπή..)

Μα φυσικά... η απάντηση βρίσκετε σε αυτό που κάνω είδη..
Πρέπει να διαλέξω.... Μαζί σου; Ή στο χάος.....
Να πάρω τον δρόμο που ανηφορίζει ή τον δρόμο που κατηφορίζει;
Θυμάμαι από μικρή, η μητέρα μου, μου έλεγε: "Τα καλά με κόπο αποκτούνται".
Τον ανήφορο θα πάρω! Τον Γολγοθά που ανέβηκες κι Εσύ κάποτε!
Έτσι θα φτάσω πλάι Σου μα, Είχες και έναν σταυρό.. Έτσι δεν είναι;
Έτσι δεν πήγες στο Βασίλειο των ουρανών;
Έτσι δεν μας έδιξες;
Πού είναι ο σταυρός μου;
Θέλω έναν σταυρό!!!...
Μα, να μου πεις, η μοναξιά δεν είναι..;
Με τόσα αδέρφια και κανένας δεν με βλέπει... δεν με συντροφεύει..!
Δεν πειράζει μπορεί να πονάω αλλά, Κάνε το καλύτερο για εμένα και για όλους..... το δέχομαι!
Γι'αυτό υπάρχουν τα βάσανα.. για να έρθουμε στο Παλάτι Σου!
Εξάλλου κατάλαβα το μυστικό Σου..
Με θέλεις όσο γίνετε "λευκή" για να μπω στο λευκό Παλάτι Σου!
Όπως και τα αδέρφια μου..... Έτσι μας ξεπλένεις..
Αφού δεν πάμε να εξομολογηθούμε στους δικούς Σου...
Εσύ εκεί μας Θες, κοντά Σου.. μας αγαπάς και δεν Θέλεις να μας Χάσεις!...
Ξέρω το μυστικό της ζωή πια...
Και είσαι ΕΣΥ Χριστέ μου!!!!!!!  

(29/2/'16)

~Μάρω Jackson~