~Η ψυχή που δεν γνώρισε κανείς!~

~Φοβάμαι!~

Μόνη... Μέσα σε μια θάλασσα από σκέψεις, να με τραβάνε στον πάτο..
Γιατί, ελπίδες και όνειρα πάνε χαμένα...
Φοβάμαι τον κόσμο, φοβάμαι την ευτυχία, την αγάπη.. γιατί φοβάμαι μην μεταμορφωθούν σε τέρατα, δυστυχία, μίσος..
Και έτσι δεν κάνω καν την προσπάθεια να ανέβω στην επιφάνεια...
Φοβάμαι την κάθε ανάσα οξυγόνου ακόμα και έμενα, γιατί φοβάμαι μήπως το οξυγόνο με πνίξει και εγώ μήπως τελικά φταίω για όλα αυτά... Και έτσι αναπαυτικά εκεί.. στον πάτο..
Από τότε.. το μόνο που κάνω είναι να ζω μέσω της φαντασίας και να προστατεύομαι μέσα από τα όνειρα.. διασκεδάζω με τους ήρωες της φαντασίας μου και παίζω με τα όνειρα μου...
Μπορεί να μου πεις πως είμαι παράξενη ή και να με ρωτήσεις πώς μπορώ να ζω έτσι;!..
Άλλα δυστυχώς δεν έχω απαντήσει να σου δώσω.. να σου πω και την αλήθεια, δεν έχω και άλλη επιλογή.. είναι κάτι πάνω από τις δυνάμεις μου που με τραβάει σε όλο αυτό...

Έμεινα στο χθες να ψάχνω το παιδί μέσα μου..
Η αλήθεια είναι ότι του χρωστάω πολλά, ευτυχία, παιχνίδι, χαρά...
Βρέθηκαν πολλοί να μου τα στερήσουν και δεν μπόρεσα να κάνω κάτι.., γιατί φοβόμουν!
Δεν με νοιάζει που το τίμημα είναι να χάσω το αύριο.. Το μόνο που θέλω είναι να βρω εκείνα τα χρόνια που έχασα και είμαι σίγουρη πως αν τα βρω, μαζί τους θα κερδίσω και το αύριο και ολόκληρη την ζωή μα, και την ευτυχία!!!...  

(3/12/'16)

~Μάρω Jackson~