" ang fiancé kung ARTISTA ", "ang fiancée kung taga PROBINSYA",

Chapter 48. shocking announcement!!

YNNA'S POV

MANONG EDGAR: maam tara napo sa kotse gumagabi na po. Uwi napo tayo..

YNNA: teka lang ho.

Halos hindi iyon lumabas sa bibig ko.. kanina ko pa tinitingnan ang babaeng nasa entrance ng hospital at parang kausap nya ang taong nasa loob ng itim na itim na sasakyan.. c Inoue nga iyon.. anong gina gawa nya sa labas ng hospital at sino ang kausap nya na para bang kina kabahan sya?? Hindi nya kasi halos ma tingnan ang taong nasa loob, hindi ko rin alam kong sino ang kausap nya.

Naku ynna!!! Nagiging chismosa kna!!

MANONG EDGAR: maam san ho kau pupunta?

Hindi ko na sinagot c manong at dali dali akong pumunta sa hospital para sundan c Inoue na kakapasok lang sa loob pag katapos nyang kunin ang kong ano mang inabot sa knya ng tao sa loob ng sasakyan.

May kung anong umuudyok sa akin na sundan c Inoue. Hindi ako mapalagay..

Maingat akong nag lakad habang sinusundan sya. Laking pasasalamat ko na nasa pinaka likod sya ng elevator at ako nman ay nasa gilid at nag tatago sa likod ng mga tao. Mabuti nlang at maraming tao ang elevator.

Mukhang mamahalin ang hospital na ito. Napapansin ko sa mga taong andito sa loob ng elevator at pati na rin sa mga gamit at mga dekorasyon ng hospital.. parang mall rin ito sa laki..

Bumukas ang elevtor sa 8th floor ng hospital kita ko iyon sa itaas ng elevator na umiilaw. Lumabas c Inoue at muli sinundan ko sya..

Tahimik pa rin akong sinusundan sya hanggang sa huminto sya sa isang kwarto. Kitang kita ko sa mukha nya ang lungkot.. huminga muna sya ng malalim atsyka niya binuksan ang pintuan at ngumiti ng napaka lapad.

Kinakabahang tinungo ko ang pintuan. Nung nasa harap na ako ng naka sarang pinto.. nag ipon ako ng lakas ng loob para buksan iyon..

Dahan dahan kong nilalapit ang kamay ko sa door knob.. nanginginig pa ang mga kamay ko.. dahan dahan kong pinihit ang door knob atsyka dahan dahang binuksan ng kaunti..

Sisilip na sana ako ng biglang tumunog ang ring tone ng cellphone ko na dinanload pa ni Kirya sa i-tunes daw.. bigla ko kasing naging paborito ang kantang ito..

"Nang ikaw ay makilala, laging habol ng kaba‘Di malaman kung ano ang gagawin ‘pag nand’yan kaLagi kang naiisip ‘pag hindi ka nakikitaPero natatahimik ‘pag ika’y malapit na"

Nan laki ang mga mata ko nang lumingon  Inoue. Agad agad akong nag tago sa gilid ng pintuan at natatarantang kinapa ang cellphone ko sa bulsa. Nang may narinig akong mga footsteps na papalapit ay agad agad akong tumakbo sa nurse station at nag tago sa gilid.. dali dali ko nmang pinatay ang cellphone ko. Bakit kaya biglang tumunog ito???

INOUE'S POV

Nang binuksan ko ang pinto tanging buhok nlang ang nakita kong papaliko sa kabilang hallway..

Sino kaya yun??

Walang sino man ang pwedeng maka alam na andito ako sa hospital..

Walang sino man ang pwedeng maka alam sa kundisyon ko..namin.

Pumasok na ulit ako sa loob ng room at ni lock ang pintuan..

Saka ako ngumiti ng napakalapad at lumapit sa knya.

INOUE: wala nmang tao..

Wala ngang tao.. pero alam ko yung ring tone ng cellphone...

Its my favorite song..

DARK'S POV

DARK: anak ng!! Binabaan ako?

Di maka paniwalang tiningnan ko ang cellphone! Lang hiya! Anong oras na hindi pa rin sya nakaka uwi!!!