TEENAGE1: Mathematician's Property (On-Hold)

CHAPTER 40

"Stay away from my son."

Ilang beses akong napakurap sa sinabi nito. Tinawagan ako nito at pinapunta sa bahay nito para sabihin nito sakin ang mga salita na ito.  

I can't stay away... I love him now.

Pleading in my eyes, her eyes weren't asking a question, it was an order. Kahit ay takot ay pinilit ko pari'ng ikalma ang sarili ko.

"I can't do that Ma'am..." I said politely ans slightly bow my head.

Nanatiling walang emosyon ang mukha nito, "alam na ba ng anak ko?" She asked hitting my weakest spot I've been thinking lately.

"Tungkol saan ho?" I bit my side cheek to over come the anxiety.

"You killed someone..." parang nanghina ako sa sinabi nito. I did. My conscience is eating me everyday I'd think of that.  Natatakot ako sa posibleng sabihin ni Gio...

Pero mahal niya naman ako siguro 'no? Halos tatlong taon na kaming magkakilala... Gio knows half of everything of me. Gio wouldn't judge unless I have a reason.

Well, I have a reason but it still doesn't change the fact that I killed someone.

"Sasabihin ko naman... sa k-kanya." Bulong ko na nabara pa sa huli dahil sa mga emosyon na lumalabas.

"When then? Kailan?" Hamon nito na mismo sarili ko na natatalo na. Hindi ko panga sinasabi kay Gio parang pinapatay na ako sa pag-iisip sa kung anong magiging reaksyon niyo. 

Kailan? Iyon ay hindi ko alam. 

Paano? Iyon rin ay hindi ko alam.

'Pagkakataon?' ay madami ako non pero naging makasarili ako pinili kong itago iyon sa sarili ko sa takot. Natakot na baka mahusgahan ako ng taong naging mahalaga sakin. 

Natatakot rin ako sa sarili ko na baka, totoo lahat ng naiisip ko. Pero may salitang 'baka sakali' naman diba? Baka sakaling mali ang iniisip ko, na hindi niya ako bibiguin.

"Denise! You're here!" A familiar voice broke my deep thoughts and the heavy atmosphere. Napatingin naman ako sa hamba ng pintuan kong nasaan si Gio hawak ang kamay ng nakababatang kapatid nito sa ina. 

Nagtataka ang batang babae sa naging reaskyon ng Kuya niya. Hindi pa ako nito nakita kaya naiintindihan ko ito. I just smiled at Gio washing my real emotions, again.  

"Hey..." bati ko rito. Habang ang ina naman ni Gio ay sinusuri ang mga galaw at emosyon ko ngunit hinayaan ko lang ito.

I want her to see me. That I'm genuine and suited for her son.

"Olivia, this is Ate Kira. Your Kuya Gio's girlfriend..." pakilala sakin ng ina ni Gio. Akala ko ay iba ang ipapakilala nito sakin sa anak nito. I thought she hate me for being a murderer.

I just smiled and reach my hand politely to the little girl, " hi."

Ilang beses itong napakurap and finally smiled cheekily at me before reaching my hand for a shake.

"Hello I'm Olivia Ghalfel, call me nalang Oly!" Masigla ito parang walang sakit tulad ng sinabi samin ng ina ni Gio. Cute kid. I miss the twins for some reason.

"Tara na Oly, iwan mona natin ang Kuya mo para mag usap sila ng Ate Kira mo." Pagkasabi non ng ina ni Gio ay agad itong nawala sa paningin namin. 

"Miss mo ko 'no?" Tudyo nito saakin, napatingin ako sa buong mukha nito na may malokong kislap sa mata.  I wonder what would happen if I tell him the one I'm keeping. Hindi ko alam kong paano nalaman ng ina ni Gio ang sekreto ko...