IMAGO

Hoofdstuk 25 - Geheim

Hoofdstuk 25 – Geheim

 

            Met mijn gewijde ogen keek ik naar de deur, waar ik mijn moeders stem heb gehoord. Waarom moetsen nou de Carters komen. Ik  had namelijk geen zin om Ace hoofd te zien. Het was al een zwaar dag geweest.

            “Melissa! Sta niet als een zoutzak op de grond, en ga je omkleden!” schreeuwde mijn mama van de keuken. Soms denk ik dat ze gewoon camera’s in mijn kamer heeft geplaats, om me continu te controleren…

            Ik liep de keuken binnen, met een frons op mijn voorhoofd. Mijn moeder was heel geconcentreerd bezig met het maken van de avondeten. “Ma, mag ik een ding vragen?”

            Mijn moeder draaide met een ruk naar achteren. “Melissa! Wat zei ik nou? Eigenwijs tiener dochter,” ze zuchtte op het laatst. “Ga je omkleden, als je nu de keuken niet verlaat, dan neem ik je ipod in beslag voor een week.”

            Ik deed mijn mond open, maar ik zag dat mijn moeder een waarschuwingsblik me geven. Ik zuchtte heel diep en liep de keuken uit.

            Ik moest nog een paar traptreden oplopen, totdat ik mijn moeder weer hoorde schreeuwen. “Oh neeh! De kip, mijn smakelijke, geweldige kip!” zo als gewoon klonk ze heel dramatisch.

            Er groeide een heel groot grijns op mijn gezicht.  Ik schreeuwde “Karma!” zodat mijn moeder het kon horen. En liep zo snel mogelijk naar mijn kamer om geen boze moeder te zien.

            Mijn kamer was een pijnhoop. Ik had mijn hele kast leeggehaald om te kijken wat ik aan moest doen. Ik wist echt niet wat ik aan moest doen. Het boeide me niet zo wat ik aan moest doen, maar mijn moeder is de probleem maker. Van mijn part zou ik gewoon een spijkerbroek aandoen met een lange, losse, oude T-shirt die van 2 jaar geleden gekocht had. Maar dan zou me moeder weer gaan dreigen, en dat wil ik niet.

            Na een half uur vechten met mijn gedachtes, had ik het opgegeven en ik had maar wat gepakt. Ik had een spijkerbroek gepakt die tot je enkels kwam. En een losse, blauwe shirt, die ik vorige week gekocht had.

            Ik liep naar mijn badkamer, om een korte douche te nemen en daarna gelijk me om te kleden.

            Toen ik uit de badkamer stapte, zag ik mijn kamer nog steeds op zijn zelfde staat. Ik maakte een grom geluid gelijk en begon mijn kamer netjes op te ruimen. Na een kwartiertje met opruimen. Als je kleren in je kast proppen schoonmaken bedoeld, vind ik het best.

            Mijn kamer zag er niet alter netjes uit, maar het is niet zo dat iemand naar mijn kamer komt en te kijken of het schoon is. Ik wilde net mijn ipod pakken, maar ik hoorde de deurbel.

            “Melissa! Doe de deur open! Ik ben bezig met de cake!” schreeuwde mijn moeder vanuit de keuken.

            Nam een lange zucht, voordat ik de trap afliep.