IMAGO

Hoofdstuk 14 - Drama Queen

Hoofdstuk 14 –  Drama Queen

 

Het was zondagochtend. Het is rond 9 uur. Ik weet niet wat ik heb, maar ik word alleen maar vroeg wakker. Wanneer was de laatste keer dat ik ging uitslapen. Maar deze keer was het niet mijn schuld. Mijn moeder was gister niet thuis gekomen om 11 uur. Dus als een normale tiener, maakte ik  me zorgen. Ik had haar tig keer gebeld, maar ze nam niet op. Het is echt ongelofelijk. Maar rond middennacht kreeg ik een bericht van der.

MamaLief: Sorrrry Mellie! Ik was de tijd helemaal vergeten! Ik ga zo vertrekken, om naar huis te komen. Het spijt me zeer, dat je zoveel zorgen maakte. Maar ik verzeker je dat ik binnen een uur thuis ben. Maar ga lekker slapen, wacht niet op me. Slaaplekker lieve schat! XXX

 

Ze moet echt ophouden om zulke berichten naar iemand te sturen. Het staat gewoon niet. Het moet echt verboden zijn voor oude mensen!

Toen ik de bericht had gekregen was ik wat opgelucht dat der niks overkomen is.  Maar ik kon niet gelijk slapen. Het voelt zo raar als je slaapt in een lege huis. Het voelt geheid niet meer veilig. Ik kreeg echt rare gedachtes toen ik in bed lag. Met rare gedachtes bedoel ik wel enge dingen, bijvoorbeeld de horror film die ik gister had gezien, die nu door mijn hoofd spookt.

Ik ging de hele ochtend niet iets spannend doen. Het was best wel saai. Maar dat zijn al mijn zondagen.

Toen ik wakker werd, werd ik verblind door de zon die in mijn kamer scheen. Met een geeuw stond ik op. En pakte mijn telefoon voor eventuele belangrijke berichten. Ik zag er 1 van Jordan, maar had geen zin in zijn flauwekul. Al zijn berichten gaan over onnozele dingen. Hij praat vooral over zijn Unicorn. Hij is echt een aparte jongen.

Jordan: Mel, ik kan sterretjes zien! Ik voel me net een superheld! Hoe is het mogelijk! Maar heb wel een enorme bult op mijn voorhoofd! Ik weet niet hoe dat komt ;(

Daarna ging ik douchen voor een half uur. Ik ging daarna me omkleden een comfortabele trainingspak. Geheid liep ik naar beneden, want ik had honger gekregen.

Toen ik in de keuken liep, zag ik dat mijn moeder er niet was. Ze zit zeker nog te slapen van haar heftige nacht. Dus deze keer maakte ik de ontbijt. Ik maakte roerei voor mezelf. Ik weet niet of Mama nog wakker wordt.

Ik at ongezellig alleen mijn ontbijt. Toen hoorde ik gekraak van de trap.

Mijn moeder liep met een frons binnen. “Goedemorgen,” zei ze met lage stem.

“Goeiemorgen Mama,” zei ik met een glimlach.

Ze zat op een stoel en wreef in haar ogen. Hmm, Zware nacht. “Sinds wanneer glimlach je in de ochtend Melissa,” zei ze.

Ik keek haar met een opgetrokken wenkbrauw. “Hadden we dit gesprek niet eerder gehad?” vroeg ik haar en schudde mijn hoofd. “Oh, en Ma sinds wanneer frons je in de ochtend?” vroeg ik wat geamuseerd.

Ze keek me domzinnig aan. “Kan een vrouw haar emoties niet tonen?” vroeg ze en rolde met haar ogen.