IMAGO

Hoofdstuk 26 - Vriendschap

Hoofdstuk 26 –  Vriendschap

 

            Ik zat op mijn bed naar mijn scheikunde boek te staren, want we hadden over 2 dagen een scheikunde toets, die 30 procent mee telt van je eindcijfer. Maar ik kon me niet zo goed concentreren. Het was vandaag weer zo’n hectische dag op school.

 

            Eerst toen ik de school binnen liep, liet iemand me struikelen. Iedereen die het zagen lachte me allemaal uit, ik hoorde nog een aantal mensen elkaar high fives geven.

 

            Nadat liep ik gelijk naar mijn kluisje, om mijn boeken te pakken. Maar toen ik eindelijk mijn kluisje gevonden had, zag ik dat iemand tegen mijn kluisje zat te leunen. Het was niemand minder dan James. De gozer met tonnen huiswerk, die ik moest maken.

 

            Zuchtend liep ik naar mijn kluisje. Ik zag dat James een grote grijns op had. Hij had zijn armen gekruist.

 

            “Ah, Nerd. Je bent er eindelijk,” zei hij met zijn lelijk grijns die alsmaar groter werd. Ik wilde me ogen rollen, maar ik hield me in.

 

            “James wil je even opschuiven, want je staat voor mijn kluis,” zei ik heel kalm en rustig. Ik probeerde mijn frustratie niet te tonen, want dat levert consequentie.

 

            “Alleen op een voorwaarde,” zei James met dezelfde grijns op zijn gezicht. “je moet mijn geschiedenis werkstuk maken.” Ik zuchtte meteen. Ik heb geen tijd om zijn huiswerk te maken, ik heb de komende dagen alleen maar toetsen.

 

            Ik keek James recht in zijn ogen. “I-I-Ik heb g-geen t-tijd,” stotterde ik. Wat heb ik nou gezegd. Ik zie de vuur al in James ogen. Ik kneep mijn ogen dicht, en wachtte af wat er zou gebeuren.

 

            “Okay.” Hoorde ik James stem. En mijn ogen vlogen open. Ik keek hem aan of hij serieus was. En ik zag een glimlach, die voor mij gevoel te nep eruit zag.

 

            James gaf me ruimte om mijn boeken van mijn kluis te kunnen pakken. Toen ik mijn kluis opende, werd ik heel hard geduwd, waardoor ik heel hard op de grond viel.

 

            Ik keek op wie me zo fors had geduwd. Het was James, wie moest het anders zijn. En deze keer had James niet de arrogante gezichtsuitdrukking maar een intimideerde vorm.

 

            “Wees de volgende keer een ‘good girl’ en ga meteen akkoord met de voorwaarde,” zei James heel laag en gooide een prop papier naar me. Hij liep meteen weg.

           

            Ik deed prop papier open en het was de geschiedenis opdracht…

 

            De rest van dag was zoals gewoonlijk moeizaam. Ik werd geduwd. Ze riepen lelijk dingen naar me. En af en toe lieten ze me struikelen.