IMAGO

Hoofdstuk 34 - Gedachtes

Hoofdstuk 34 – Gedachtes

 

            Mijn ogen waren zo wijd toen twee warmen lippen mijn lippen taste. Ik was zo geschokt van de gebeuren, dat ik niet wist ik moest doen. Het leek dat ik bevroren was.

 

            Na enkele seconden was ik nog steeds verstijfd. Ik wilde de kus eindigen, maar mijn hersenen wilden niet mee werken. Uiteindelijk stopte hij de kus en nam meteen een stap naar achter. Ik bleef met mijn wijde ogen naar hem te kijken. "W-waarom deed je d-dat?"

 

            Hij gaf me geen antwoord en bleef me blank aanstaren. Ik voelde mijn wangen alsmaar warmer aanvoelen. Ik was nog steeds geschokt, en ik voelde nog steeds de tintelingen van zijn warme lippen op mijn lippen.

 

            Zijn groene ogen waren zo donker, en het leek of ze me iets wilde vertellen. "A- Al–" Ik kon amper zijn naam uitspreken. Hij begon meteen heel diep te fronzen en hij nam nog een stap na achteren.

 

            "W-waaro–" maar hij liet me niet praten. "Ik wilde het alleen afmaken," zei hij heel koud en emotieloos. En zo verbrak hij de intense oogcontact en liep zonder nog iets te zeggen weg van mijn zicht.

 

            Met verwarring keek ik naar zijn figuur die langzamerhand verdween in de verte. Nadat ik zijn figuur niet meer zag drong het me pas door:

Ik, Melissa Hale, werd gekust door Alex White...

 

            ***

 

            Ik hoorde iets piepen naast me maar ik gaf er geen aandacht voor, want mijn slaap was veel te belangrijk voor. Ik bijna naar dromeland gaan, maar toen voelde ik iets mijn wang tasten. Met grom geluid draaide ik mijn hoofde naar de andere kant.

            Na enkele seconden voelde ik weer iets mijn wang porren. "Mellie?" hoorde ik een warrige stem. En het gepor hield niet op. "Hou op," mompelde ik en kneep mijn ogen dicht.

            "Mellie," zei de persoon weer en liet mijn wang met rust en hij begon mijn schouder te schudden. "Ga weg!" en ik probeerde gewoon weer verder te slapen.

            Ik hoorde hem zuchtten, ha een teken dat hij het opgeeft. Yes! Ik kan eindelijk weer verder slapen. Mijn ogen rolde bijna naar achteren, maar werd gestopt toen een warme adem mijn oor aanraakte. "Mellie... mr. Snuffie is verdwenen." Mijn ogen vlogen open en sprong meteen van mijn bed.

            Toen ik sprong duwde ik Ace van me weg. Hij viel met een bonk op de grond, maar de sukkel nam me met zijn val mee. We vielen samen op de grond, ik lag op Ace, onze gezichten waren zo dichtbij. Ik bestudeerde Ace gezicht met mijn verwilderde ogen. Ik voelde mijn wangen rood aan het worden, toen ik het pas besefte dat we een paar centimeters ruimte hadden van elkaar.

            "Waar is mr. Snuffie," zei ik heel serieus en ik bleef in Aces oceaanblauwe ogen kijken. Er was een glinster in zijn ogen, hij leek net wel of hij geamuseerd was.