Hoofdstuk 8 – Tarzan
Het was een heel mooie Zaterdag ochtend. De zon scheen en het licht verlichte mijn kamer. Ik hoorde de vogeltjes fluiten. Oh wat een geweldig om een dag te beginnen.
Neeh. Het was totaal niet hoe ik de ochtend heb beschreven. Het was de tegenovergestelde. Het was koud, het leek wel dat ik in een iglo heb geslapen, als ik wilde opstaan. De zon scheen wel naar binnen, waardoor ik wakker van werd. En er waren geen vogeltjes die gingen fluiten. Neeh, het was mijn wekker die ik weer vergat om uit te zetten. Zo begin je totaal geen geweldige zaterdag ochtend. Zucht.
Ik ging eindelijk opstaan, en de kou valt me gelijk aan. Ik begon gelijk spijt van te krijgen. Maar ik stel me zeker weer aan. Ik pakte mijn mobiel van mijn nachtkastje. En zag dat ik een aantal berichten had. En van wie waren de berichten… Jordan.
Ik had totaal geen zin om ze te lezen, want ik ben een beetje boos op hem. Ik had hem gister nodig.
Uiteindelijk besloot ik dat ik de berichten ga lezen, wie weet misschien heeft zijn Unicorn eindelijk een uitweg gevonden om zich te verlossen van de monster, uhm, Jordan.
Jordan: Hey, Mel. Sorry dat ik het telefoontje niet kon opnemen. Er waren een paar omstandigheden die tussen kwamen. Gaat alles nog goed, want je was zo gefrustreerd :/
Jordan: Mel, ben je boos op? :(
Jordan: AAAAHW! Het spijt me Mel. Ik bedoelde het niet om je te frustreren…!
Jordan: Please, negeer me niet. Mel. Mel. Melissaaaa!!!
Jordan: Ouch… het doet pijn. Deze negeersessie doorboort mijn hart! Ik ga dood?!
Jordan: IK GAAA DOOD! MELISSAAAAA RED ME!! AAAHW paarse lavA...
Jordan: R.I.P. Jordan de geweldig… Oh Mel ik heb een gunst. Kan je elke dag mijn Unicorn chocolademelk geven.. please..
Jordan: Mel… ik kan die niet aan!
Jordan: WHAA ik ga je bellen. Ik ben zo slim! Ik doe nu mijn vreugdedansje :)
Jordan: Melissa, je negeert me hard! Ik heb je 4 keer gebeld als je het door hebt. OMG bel ik jouw wel, voordat het een oude behaarde man bel.
Jordan: Nope.
Jordan: Melissa, ik ben in mijn achtertuin… twee meter onder de grond begraven. :(
Deze gozer is echt niet wijs. Hij spoort totaal niet. Maar ik moest wel een aantal keren lachen. Ik voel me best wel schuldig. Hij maakte zich zorgen voor niks.
Ik besloot om te gaan reageren, voordat hij echt dood is.
Melissa: Goedemorgen Jordan. Waarom zoveel zorgen? Ik negeerde je niet, ik had gister mijn telefoon niet bij de hand, daarmee bedoel ik dat ik niet in de moed was om met mijn telefoon bezig te zijn. Trouwens ik ben wel een beetje boos op je, als je dat maar weet… :)
Ik wilde net mijn telefoon opzij zetten, maar ik kreeg geheid een bericht van Jordan binnen. What a suprise!
Jordan: OMG, je leeft! Ik wilde je net opgeven voor opsporing verzocht! Ik maakt me zoveel zorgen! Ben je boos, neeh! Ik wist het, alleen ik weet niet waarvoor. Mel kunnen we afspreken, dan kan je me uitleggen waarom je op me boos ben. En zo kan ik je trakteren op iets, zodat mijn schuldgevoel minder word! Zeg alsjeblieft YAH! Trouwens Goeiemorgen Melissaatje :D
Wouw, ik wist niet dat Jordan een controlefreak was. Eén ding weet ik wel van controlefreaks, dat je altijd iets moet accepteren wat ze jouw vragen. Anders worden ze erger, en dat wil je niet zien… Niet denken dat ik nu opeens heel sociaal ben, en mensenemoties begrijp. Neeh. Mijn ma is een controlefreak, en eentje voor de kleinste dingen gek wordt.

JE LEEST
IMAGO
Jugendliteratur"Melissa ga je om omkleden, het is bijna tijd!" schreeuwde mijn moeder van uit de keuken. "Tijd waarvoor en ik heb gewoon mijn schone kleren aan!"riep ik terug. "Geen grote mond jonge dame. De familie Carter komt op bezoek." hoor de ik. Toen de woo...