IMAGO

Hoofdstuk 29 - Payback

Hoofdstuk 29 — Payback

 

           

            Het leek wel dat de tijd stil stond. Ik staarde naar de jongen die voor de deur stond die een hele grote glimlach op zijn gezicht had. Zijn ogen glinsterde van vreugde. Ace zag steeds meer gefrustreerd uit. Het leek net wel of hij hem wilde wegjagen, met zijn blik.

            Ik kon mijn ogen niet geloven. Hij was zo veranderd. Eerst wist ik niet eens wie hij was, maar langzamerhand kwam ik achter wie hij was. En het was wel het schrikken waard, want hij was zo veranderd. Maar dan 'goed' veranderd. Ik bleef maar staren. Het is nu wel 5 jaar dat ik hem niet meer gezien heb.

            Zijn ogen volgden zijn weg naar mijn ogen. De stralende groenen die ik kende zag er nu lichter uit, dan normaal. Hoe langer hij naar mij keek hoe wijder zijn ogen werden. Ik voelde me een beetje nerveus van zijn gestaar. Ik kan het niet geloven dat zijn presentie in deze kamer is.

            Zijn glimlach veranderde in een grijns, die ik diep van binnen gemist heb. Hij gaf me een knipoog voordat al zijn aandacht terug ging naar Ace.

            "Neefje," zei hij in zijn lage stem die voor mij heel apart klonk. Zijn stem is zo laag net als Ace, maar bij hem vond ik het zo raar. Ik was het nooit gewend, hij klonk meer arroganter dan ik hem eerst kende.

            Neefje? Wacht even ik wist niet eens dat ze familie waren. Ze waren amper close toen we nog samen op school zaten. Anders zou Ace het al gezegd hebben dat ze familie waren.

            Ace keek alsmaar woester. "Wat doe 'jij' hier," zei Ace op een boze manier. Ace stond op om naar zijn 'neef' te lopen. Ik wist dat het bepaald niet goed zou aflopen. Dus ik pakte meteen Ace hand, om hem te stoppen om geen gekke dingen te doen.

            Ace draaide zijn hoofd om naar mij te kijken. Ik schudde lichtjes mijn hoofd. Zijn emotie veranderde toen hij mijn bezorgde gezicht zag. Ace zuchtte heel diep. "Uhm, verstoorde ik iets?" vroeg de jongen die mijn eerste kus had gestolen.

            "Kevin, wat doe je hier voor de laatste keer," zei Ace heel geïrriteerd. Zijn lichaamstaal vertelde genoeg, dat hij het niet plezant vond om in dezelfde ruimte te zitten met Kevin.

            "Ahw kom op Ace, ben je niet blij om me weer te zien?" Kevins ogen waren voor een paar seconden naar mij gericht.

            "Ziet mijn gezicht er blij genoeg uit, om jouw weer te zien," zei Ace heel bot. Ik wist niet dat ik Ace hand nog vasthield, want ik voelde hem erin knijpen. Ace liet mijn hand los en ging weer naast me zitten.

            Kevins ogen flikkerde naar mijn ogen en dan gelijk naar Ace. Kevin had nog steeds een grijns op zijn gezicht, maar het leek net wel of hij het forceerde. "Nou, nou kan ik mijn lievelings neefje niet bezoeken?" vroeg Kevin heel onschuldig.

            "Oh hou je mond, Kevin," gromde Ace en hield zijn handen voor zijn ogen, en wreef erin.