LİNA | TAMAMLANDI |

Bölüm-17

15 yıl önce

Doğum Zamanı

              
           Gece herkes uyurken Liya hanım gelen ani sancıyla gözlerini araladı ve yatakta dikleşti. Sancılar artmaya başlamıştı. Deniz beye "Deniz. Kalk. Üçüzler geliyor." dedi acıyla. Deniz vey kalktı ve üstünü giyindi. Liya hanımda üzerine hırkasını alıp eşinin yardımıyla ayağa kalktı.

         Çovuklarda seslere uyanmışlardı. Alkın annesinin yanına gitti ve "Anne ne oldu? İyi görünmüyorsun." dedi. Liya hanım olacakları hissetmiş gibi "Oğlum. Bana söz ver. Eğer bana bişey olursa kardeşlerin sana emanet." dedi. Alkın bu ihtimali düşünmek bile istemiyordu. "Anne söyleme öyle." dedi.

              Liya hanım "Oğlum sana güveniyorum. Kardeşlerine hem anne hem baba oşucaksın inanıyorum." dedi ve arabaya bindi. Deniz bey "Birazdab amcan gelip sizi alıcak oğlum." dedi ve oda arabaya bindi.

            Liya hanım eşinin elini tuttu ve "Kötü şeyler hissediyorum Deniz. Bana bişey olursa çocuklarımı birbirinden ayırma lütfen. Belkide senden son isteğim bu." dedi.

           Deniz bey hiç bir şey demeden arabayı sürmeye davam etti. Sonra arabanın kontrölünü kaybetmiş gibi yapıp bir ağaca çarptı.

          Liya hanım sadece çocukları için ağlıyordu. Kendi canı umrunda değildi. O sırada oradan geçen doktor çift gemen arabanın yanına gittiler ve Liya hanımı arabadan çıkarttılar. Doğum başlamıştı.

           Doktor çiftin yardımıyla üç bebek sağlıklı bir şekilde dünyaya gelmişlerdi. Ama Liya hanımı durumu ağırdı. Ambulansla hastaneye kaldırılmıştı ama kurtulamamıştı. Deniz bey ise doktorları parayla ikna etmiş ve kendisinide ölü olarak göstermişti.

         Alkın, Yalım, Akel, Uzra ve Toprak hastanede anneleri ve babalarının öldüğünü öğrenmişlerdi. Toprak amcasının kucağında hıçkıra hıçkıra ağlarken diğerleride sessiz sessiz ağlıyorlardı. Tam o sırada bebekler geldi. Alkın ayağa kalktı ve bebeklerin beşiğinin yanına gitti. Kardeşlerine baktı ve "Hepiniz yanıma gelin." dedi. Hepsi beşiğin etrafına toplanmışlardı. "Annem sizi bana emanet etti. Bundan sonra ne kadar zor olsada onlarsız yaşamak zorundayız. Yarında ağlamanıza izin veriyorum ama ondan sonra ağlamak yok. Artık üç kardeşimiz daha var. Onlar için güçlü olmak zorundayız." dedi.

         Toprak "Biz hepimiz onların babasıyız yani." deyince hepsinin yüzğnde bir gülümseme oluşmuştu kızaran gözlerine inat.

        Ne olursa olsun 8 kardeş hep bir arada olucaklardı. Kimse onları ayıramazdı. Güçleri yetmezdi.

        Amcaları Melih bey ve eşi Sena hanım onlara evlerini açtılar. Hepsi odalarına çekilmişlerdi. Alkın üçüzlerin odasına girdi ve Linayı kucağına aldı. Aynı annesine benziyordu bu minik bebek. Yavaşça burnunu boynuna yasladı ve kokusunu içine çekti. "Annem gibi." dedi kendi kendine. Annesi gibi kokuyordu.

           Sonra Barın ve Barkını aldı kucağına. Onlar Linaya göre daha büyük gibiydiler. İkisininde başına minik birer öpücük kondurdu ve  geri beşiklerine bıraktı. "Söz veriyorum. Size hem abi hemde anne baba olmak için çok çabalicam." dedi ve odadan çıktı.

       Herşeye rağmen üçüzler var diye şükrediyordu Alkın. Ya onlarda gitseydi diye düşünmüyordu bile. Onlar gitmemişti ve ailelerine umut olmuşlardı.

Veeee bölüm sonuu.

Nasıldı?

Karaktwrler hakkında ne düşünüyorsunuz?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi seviyorum.

Görüşürüz.