Bölüm-26

4.4K 198 29
                                    


Lina Saraç

            Gözlerime gelen ışıkla uyanmıştım. Nerde olduğuma baktığımda babamın kollarının arasında olduğumu farkettim.

Biz ne ara eve gelmiştik ki?

          Kafamı babamın boynuna koydum ve koklayarak öptüm. Babam hafif kıpırdamıştı ama uyanmamıştı.

  
         Kokusu aynı deniz gibiydi. O nun kokusu beni rahatlatıyor du. Tekrar öptüm. "Babaa. Hadi artık uyan.Benim karnım çok açıktı."dediğimde babam uykulu ve aşırı tatlı sesiyle "Günaydın bebeğim. Hadi ilk önce banyoya sonra kahvaltıya." gülümsedim ve "Tamam."dedim.

          Birlikte banyoya girdik. Babam suyu ayarlarken bende üstümü çıkarttım. Babam beni küvete koydu ve şampuanı alıp saçıma döktü. O saçımı yıkarken bende köpüklerle oynuyordum.

             Babam saçımı yıkamayı bitirdikten sonra vücüdumu yıkamaya geçmişti. Vücudumuda yıkadıktan sonra üstüme son bir su döküp beni havluya sarmıştı.

            Babam bana kıyafet çıkartıp yanıma geldi ve üstümü giydirdi. Kendi sweatshirt lerinden birini giydirmişti. Ve bana çok büyük olmuştu. Ben aynadan bakıp kendime gülerken babamda fark etmiş olacakki oda gülmüştü.

            Yanıma geldi ve sweatin kollarinı katladı. Sonra "Güzelim hadi banada bir gömlek seç"dedi. Dolabın önüne geçtim ve babama siyah bir gömlek ve siyah bir pantolon çıkarttım.

           Babam"Bebeğim beyaz gömlek daha iyi olmazmıydı?"deyince ona döndüm ve kaşlarımı çatıp "Allah Allah. Beyaz gömlekmiş. Bir kere beyaz gömlek giyince kasların ortaya çıkıyor ve karılar sana bakıyor. Bir daha beyaz giyme."dedim.

          Babam beni kucağına aldı ve dudağıma minik bir öpücük kondurdu. "Bebeğim biliyorsunki hayatımda olan ve olacak tek kız sensin. Sadece sen. "dediğinde çenesinden öptüm ve "İyi o zaman. Tamam. Ama yinede kimse bakmasın size. Ben kıskanıyorum sonra.Hem sizde bana bazen şort giydiğim zaman karışiyorsunuz. Bende karışırım."dediğimde babam güldü ve "Peki. Sen nasıl istersen kızım"dedi.

          Sonra birlikte aşağı indik. Barın,Barkın ve Yalım abim yoklardı. "Üçüzlerim ve Yalım abim nerde?"dedim merakla. Akel abim "Onların şey de işleri vardı."dedi.

            "Nerde işleri vardı?"dedim. Uzra abim "Şey de yaa. Şeye gittiler."deyince derin bir nefes alıp verdim ve "Söyleyin artık yaa. Şey şey ney?"dedim.

           Toprak abim "Güzelim onlar hadtanedeler. "deyince "Neden?"dedim endişeyle. Ne olmuştu üçüzlerime?

     
              Babam "Sakin ol bebeğim. Bir şey yok. Sadece yaralarına krem sürülcek."dedi. "Ayy. Bende bir şey oldu sandım."dedim.

Yalım Saraç

              Hastaneye geldiğimizde indim ve Barın ve Barkının kapısını açtım. İkiside inince birlikte hastaneye girdik.

        Acil bölümüne girdik. Yanımıza bir hemşire geldi ve "Buyrun Yalım bey sizi şöyle alalım."dedi bir odayı işaret ederek. Odaya girdiğimizde iki yatak vardı.

         Hemşire "Üstünüzü çıkartıp sırt üstü yatın lütfen. Birazdan başka bir hemşire gelip kremlerinizi sürücek. Ama canınız biraz yanıcak maalesef."dedi ve gitti.

 
           Barın "Eğer canımız yanarsa Lina hissedip üzülür ama."dedi telaşla. Barkın "Evet. Haklısın üçüz. Onun üzülmemesi gerekiyor. Yoksa hastalanır."dedi.

  
            "Merak etmeyin çocuklar. Bunu tahmin ettiğim için dün gece uyku ilacı verdim ona. Bir iki saat daha uyanmaz."dedim. İkiside gülümsemişlerdi.

Ne kadar acı çekiceklerini bir bilseler.

            Hemşire gelince ikiside uzandı. Barın "İlk bana sürebilirsiniz."dedi. Hemşire bana dönüp "Yardım etmeniz gerekiyor. Ben kremi sürerken kıpırdamadan durmalı."deyince Barın "Şuncacık şeyden nolcak yaa."dedi gülerek.

Şuncacık şey dediğin acıdan insanlar bayılıyor abicim.

         Barının yanına gittim ve kollarını sıkıca tuttum. Hemşire kremi sürünce Barın acıyla bağırmıştı. Hemşire sürmeye devam etmişti ama Barın çok acı çekiyordu. Barkına baktığımda elini kalbine koymuştu.

             "Barkın?"dedim sorarcasına."Abi. Çok acı çekiyor. Lütfen. Dursun."dedi. Hissediyordu üçüzünü."Hemşire hanım durun lütfen."dedim. Hemşire geri çekilince Barkın "Uyutarak yapma şansınız varmı?"dedi. Hemşire "Tabi. Daha iyi olur. Ben ilacı alıp geliyorum."dedi.

           Barın "Abi. Bu gerçekten dayanılmaz bir şey. İyiki o şerefsiz bize kesti cezasını. Eğer. Eğer Lina olsaydı. Asla dayanamazdı."dedi.

          Saçlarını karıştırdım ve"Merak etmeyin. Bir iki haftayı atlatalım sonra bunların intikamını alıcaz."dedim.

Kardeşlerime yaptıklarının hesabını en acı şekilde vericeklerdi o itler.










Veeeeee bölüm bitiiii

Nasıldı?

Beğendiniz mi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi çok seviyorum.

Görüşmek üzere.

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊

           

            

LİNA | TAMAMLANDI |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin