Bölüm -39

3.4K 156 16
                                    

              Eve geldiğimizde direk babamın odasına gittim. Ama yoktu.  Sonra çalışma odasına gittim.

Ayy canım babam yaaa.

            Başını masaya kotmuş ve öylece uyuya kalmış. Hemen yanına gittim ve alnına minik bir öpücük kondurdum. Saçları biraz alnına düşmüştü. Ama ne kaa yakışıklı bir babam var beee. Maşallah maşallah.

            Neyse. "Babacım. Hadi kalk yerine yat. boynun tutulur böyle. "dedim. a çok dalmıştı. "Babaaaa. Hadii. Uyan. Ben sen yokken uyuyamıyorumkii."dedim.

            Babam yavaşça gözlerini araladı ve beni görünce gülümsedi. "Kızım. "dedi şefkatle.  "Babacım. "dedim bende. "Ne zaman geldiniz?"dedi. "Az önce geldik babacım. "dedim. Babam doğruldu ve belimden tutup kucağına çekti.  Hemen göğsüne sokuldum ve kollarımı beline sardım.

         "Kızım? Çokmu yoruldun sen?"dedi. "Evet biraz yoruldum ve acıktım. "dedim. Babam "Yemekler hazırlanmıştır şimdi güzelim. Hadi sen git bende geliyorum. "dedi. Kaşlarımı çattım ve dudaklarımı büzdüm. "Haayıırr. Ben koalayım. Ve senden ayrılmayı reddediyorum. "dedim ve kollarımı boynuna doladım. Babam güldü ve saçlarımın üzerine bir öpücük kondurdu.

             Sonra babaam ayağa kalktı ve benimle birlikte banyoya girdi. Benidezgaha oturtup elini yüzünü yıkadı ve kuruladı. Sonra üstündeki gömleği çıkardı ve kendine bir sweatshirt aldı.

Ben ise o sırada babacığımın baklavalarına bakmakla meşguldüm.

           "Kırk yıllık tatlıcıyım böyle baklava görmedim haaa."dedim bir anda. Babam kahkaha attı ve üstünü giyip yanıma geldi. "Ne dedin sen güzelim? "dedi.

               "Duydun ya. Niye soruyorsunkii?"dedim. "Senden iltifat duymak çok hoşuma gitmiş olamazmı?"dedi. "Hmm. Olabilir."dedim. Babam beni kucağına aldı ve odadan çıktı.

           Aşağıya indiğimizde diğerleri sofradalardı. Babam beni Burağın yanındaki boş sandalyeye oturttu ve kendide yerine oturdu. Ben iştahla yemeğimi yerken Burağın kahkaha atmasıyla ona döndüm. Tek kaşımı kaldırıp "Neye gülüyorsun?"dedim.

           "Yemek yerken bir insan nasıl bu kadar güzel ve tatlı görünebilir anlamıyorum cidden."dediğinde gülümsedim ve "Yaa. Demesene şöyle şeyler. Allah Allah. Yemek yiyoruz şurda."dedim. Herkes gülerken bende gülmeden edememiştim.

.

.

            Yemekten sonra herkes odalarına çıkmışlardı. Bende Yalım abimle uyuyordum bugün. Tam uykuya dalacakken. Gelen seslerle araladım gözlerimi. Abimde kalkmıştı. "Bu seslerde ne?"dedim. Abim "Bilmiyorum birtanem. Gel bakalım."dedi. Abim önde ben arkada çıktık odadan.

         Diğerleride kalkmışlardı. Babam "Nerden geliyor sesler?"dedi. O sırada Burağın olmadığını farkettim. "Burak!" dedim ve aşağıya indim. Diğerleride arkamdan geliyorlardı. Burağın odası üçüncü kattaydı. Hızla odasına girdim ve gördüğüm görüntüyle olduğum yere çivilenmiş gibiydim.

          Her yerde cam kırıkları vardı. Her yer dağılmıştı. Burak ise duvarın dibine çökmüş, dizlerini kendine çekmiş ve başını dizlerine gömmüştü. Bir şeyler sayıklıyordu ama anlaşılmıyordu.

         Tam yanına gidecekken babam kolumdan tuttu ve "Camlar ayağına batmasın güzelim. Şu terlikleri giy."dedi ve ayağındaki terlikleri bana verdi. Hızla giydim ve Burağın yanına gittim.

              "Burak. Ablacım. İyimisin?"dedim. Kafasını kaldırdı ve kızarmış gözleriyle gözlerime baktı. Alkın abim "Burak. Abicim ne oldu?"dedi. Burak beni itti ve bir anda ayağa kalktı. "İnanmıyorum artık size!! Beni kandırıyorsunuz!! Sizde dövüceksiniz. Dilendiriceksiniz!!"dedi.

              Yalım abim "Burak. Sakin ol. Sinir krizi geçiriyorsun. Lütfen sakinleş."dedi. Akel abim iğneyi getirmişti. Burak geriye çekildi. "Hayır. Beni uyutmanıza izin vermicem. "dedi. Babam "Burak sakinleşmen için bu gerekli."dedi. Sonra Burağı tuttu ve Akel abim iğneyi yaptı.

            Ben ise hala olayın şokundaydım. Barın yanıma geldi ve bana sarılıp "Şşt. Korkma artık üçüzüm. Geçti."dedi. Beni ayağa kaldırdı ve odadan çıkarıp kendi odasına götürdü. "Hadi geç."dedi yatağı işaret edip yatağa uzandım. Barın yanıma uzandı ve beni göğsüne çekti.

             "Barın?"dedim. "Efendim canım? "dedi. "Burağın bahsettikleri neydi? Neden bir anda kriz geçirdi."dedim.

            Barın "Yarın anlatsam olurmu canözüm?" dedi. "Tamam. İyi geceler. "dedim. "İyi geceler güzelim. "dedi.

Aklım Burakta kalmıştı. Ama Burak beni itmişti. Bizi istemiyormu acaba? Ama Akel abim sinir krizi geçiriyor demişti.

Yarın sorarım.

Tabi benimle konuşmak isterse...









Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Görüşmek üzere.

LİNA | TAMAMLANDI |Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin