LİNA | TAMAMLANDI |

Bölüm - 44

22 Aralık Çarşamba.

İyi okumalar.

.

Alkın Saraç

               Hep birlikte eve geldikten sonra Lina uyumuştu. Parkta çok yorulmuştu. Bizde ilaçlarını verip hemen uyutmuştuk.

             Linamı yatağına yatırıp bende oturdum yatağın kenarına. Yumuşacık saçlarını nazikçe okşarken "Sen olmasan ne yapardım ben. İyiki varsın bebeğim. "dedim. Her zaman söylesemde uykusundada benim onun yanında olduğumu her zaman güvende olduğunu bilsin diye söylüyordum bebekliğinden beri.

            Bu son olaydan sonra daha çok ihtiyacı var kızımın buna.

             Alnına uzun bir öpücük kondurdum ve odadan çıktım.

           Şimdi intikam zamanıydı. O heriflere yaptıkları her şeyin bedelini tek tek sorucaz. Ve asla ama asla acımicaz.

             O adama benim kızımı ağlattığı için oğullarımın canını acıttığı için daha büyük bir hesap sorucam.

              Odama girdim ve takım elbiselerimi giyinip silahımıda yanıma aldım. Sonra odadan çıkıp aşağıya indim. Hepsi hazırdılar. Barkına döndüm ve "Arkadaşlarınıza haber verdinmi?"dedim. "Evet abi. Gelirler şimdi. "dedi. Toprak "Yapacaklarımı düşündükçe içim bir hoş oluyor lan yeminle. O kan rengi filan. Müthiş detaylar."dedi.

          Uzra "Dur dur anlatma. Bak benide heycanlandırıyorsun."dedi. Burak "Yapacaklarımı düşününce kendimle gururmu duymalıyım yoksa psikoloğamı gitmeliyim bilemiyorum cidden." deyince gülmüştük.

             Kapı çalınca Burak kapıyı açtı. Bizimkilerin arkadaşlarıydı. Can "Selamünaleyküm. "deyip içeri girince Baran ensesinden tutup geriye çekti ve "Bir dur lan."dedi. Sonra bize döndü ve "Merhaba. Sanırım şimdi çıkıcaksınız. Merak etmeyin Lina bize emanet."dedi. Can "Sizi unutur bile. Tabi beni görünce. "deyince kaşlarımı çatıp ona dönmemle yüzundeki gülümseme kaybolmuştu.

              "Abi. Ben şey dicektim aslın-" Berk sözünü kesti ve "Sus sen Can."dedi. Barın "Lina size emanet. Ama gözünüzü seviyim şu Can itiyle baş başa bırakmayın. Bebeğimi kandırıp pis işlerine alet eder sonra bu it. Ben hiç güvenmiyorum valla buna." dedi.

                 Barkın "Bende."dedi. Can bir şey demeyip kollarını önünde bağlamıştı. Bu çocuklara güvenmesek emanet etmezdik bebeeğimi. Ama yıllardır tanıyoruz sonuçta.

              "Hadi o zaman."dediğimde birlikte evden çıktık. Akel "Şu intikamı bir alalım. İşte o zaman rahatlicam." dedi. Arabalar hazırdı. Hepimiz arabalara bindik ve depoya doğru yola koyulduk.

.

.

              Deponun önüne gelince arabayı durdurdum. Adamlardan biri gelip kapımı açınca arabadan indim. Anahtarı adama verip "Bunu özel garaja koy. Siyah olan ya da gri olan range roveri çıkart. Beyazıda bakıma götürün. "dedim. Sonra açılan deponun kapısından içeri girdim. Adam korkuyla bize bakıyordu.

              Uzra " Konuşmayı düşünüyorsan hızlı davranmalısın bence. Yoksa her şey için geç olucak. "dedi. Adam "T-tamam. Söylicem. Ama lütfen beni bırakın."dedi. Yüzümdeki psikopatça sırıtmayla "Birileri akıllanmış gibi."dedim. Adam "Deniz Linayı bulduğunuz evde. Oraya gitmiceğinizi düşünmüş. Şuan da orda."dedi.

               "Eğer bir daha Deniz gibi adamlarla çalışmiyacağına söz verirsen sei serbest bırakırım. "dedim. Henüz 20 lerinin başıanda bir gençti ve öğrendiğime göre hasta annesine ve kardeşlerine bakmak için girmiş bu işlere. "Bir daha asla." dedi. Adamlara dondum ve "İlk önce hastaneye götürüñ daha sonra üstüne başina bir kaç kıyafet alın. Sonrada bizim siteden bir ev ayarlayın.  Ailesiyle birlikte oraya yerleşsinler. "dedim.