LİNA | TAMAMLANDI |

Bölüm -38

             Babamın çalışma odasının kapısını açtım ve başımı içeri uzatıp "Gelebilirmiyim baba?"dedim. Babam gülümsedi ve "Gel birtanem."dedi.

         İçeri girdim ve babamın kucağına oturdum. "Babacım işlerin bitmedimi?"dedim. "Hayır birtanem. Daha çok var. Sen bişeymi söylicektin?"dedi.

             "Evet baba. Şey abilerimle lunaparka gidebilirmiyim?"dedim. Babam biraz düşünür gibi baktı. Sonra "Tamam izin veriyorum. Ama çok dikatli oluyorsun ve abilerinin sözünden çıkmıyorsun. Sözmü?"dedi.

           Gülümsedim ve "Söz babacım. Teşekkürler. "dedim. Sonra babamın yanaklarından öptüm ve "Hadi sana kolay gelsin. "dedim. Babam boynumdan koklayarak öptü ve "Görüşürüz birtanem. "dedi.

           "Görüşürüz baba."dedim ve odadan çıktım. Kendi odama gittiğimde Toprak abimi görmeyi beklemiyordum. "Abiş senin ne işin var burda?"dedim. Abim gülerek yanıma geldi ve egilip kollarini belime sardi "Bugün benim dolabımdan giyiniceksin bebeğim. "dedi.

             Sonra abim beni kucağına aldı ve odadan çıktı. Kendi odasına girdi ve beni yatağın üstüne bıraktı. O kıyafet almaya gittiği sırada bende yatakta zıplıyordum. Abim yanıma geldi ve "Yavrum zıplamasana. Ya düşersen."dedi. "Düşmem abi. Hem hadi giydir beni çabuk."dedim.

  
               Abim üstümdekileri çıkardı ve kendi eşofman ve sweatini giydirdi. Eşofmanın boyu iyiydi ama beli çok genişti. Ama abim iplerini sıkıca bağlamıştı. Sonra "Güzelim al.bu hırkayıda giyin. Üşütüp hasta olma."dedi. "Tamam abiş."dedim.

            Hırkayıda giyinip aşağı indim. "Ben hazırım. Hadi gideliimm."dedim. Gerkes gelmişti. Burak kolunu omuzuma attı ve "Hala ablam olduğuna inanamıyorum. Çok miniksin."deyince kaşlarımı çattım ve kollarımı önümde birleştirip "Sen ablanla dalgami geciyorsun bakiyim. Bak valla geliyor terlik. "dediğimde herkes gülmüştü.

              Yalım abim beni kucağına aldı ve kafasını boynuma gömdü. Derin bir nefes alıp öptü. "Senin şu kokun varya bana ilaç gibi geliyor. Bak sakın ha parfüm filan kullanma."dedi. Yüzümü boynuna sakladım ve "Yaaa. Şimdi niye düşürüyorsunki beni abiş. Bide utandım. Yanaklarımda kızardı. (Yazarınızda şu kızarma sorunu var. Her durumda hemde. Allah kahretmesin.Herkes dalga geçiyor benimlen.)

            Çok geçmeden hepimiz evden çıkıp arabalara bindik. Ben ve üçüzlerim Toprak abimin arabasıyla gidiyorduk. Üçümüzde arkaya oturmuştuk. Barkın "Aşkım uzun süredir üçümüz birlikte uyumadık. Bugün üçümüz uyuyalım."deyince "Tamam üçüzüm. "dedim.

          Barkın başımdan öptü ve başımı göğsüne yasladı. Bende iyice göğsüne sokuldum.

.

.

               Lunaparka gelince heycanla arabadan tam inecekken bir çift kol buna engel oldu. Uzra abimdi. "Sakin bebeğim. Gidicez lunaparka. Kaçmıyor ya oyuncaklar."dediğinde dudaklarımı büzdüm ve "Ama napiyim abi. Oyuncakları görünce heycanlandım. Hemen hepsine binmek istiyorum."dedim.

           Abim yanaklarımdan öptü ve "Büzme dudaklarını birtanem. Biniccez hepsine. Ama ilk önce biletleri alalım."dedi. Lunaparkta en sevdiğim şey biletleri almaktı. Neden diye sormayın sakın. Çünkü bende bilmiyorum.

             Uzra abimle biletleri aldıktan sonra Uzra abim "Seç bakalım. İlk hangisine biniceksin bebişim?"dedi. "Imm. Şey. Ben kanguruya binicem. Ama hepimiz binicez. Yoksa küserim ve sadece babamla uyurum."dedim. Hepsi kabul etmişlerdi.