ကိုယ်တို့ ရှေ့ဆက်ခဲ့ကြတာ တစ်ပါတ်ကျော်ပြီဖြစ်သည်။ ထိုနေ့ပြီးကထဲက ကောင်လေးဟာ ဒီအခန်းထဲမှာပဲကိုယ်နဲ့အတူရှိတော့တာဖြစ်၏။ အဲ့နေ့အပြီးမှာတော့ ကိုယ်ဟာ ကောင်လေးကိုသွားမဆွမိအောင်ကိုကြိုးစားနေရတာပဲဖြစ်၏။ ၂ရက်လောက်ထိ နာသွားတယ့်ကိုယ့်ခါးက သက်သေပဲလေ။
တစ်ဖက်မှာတော့ကောင်လေးက အဲ့ကိစ္စအတွက်ထပ်စကားမဆိုတော့လေဘူး။ ကိုယ်တို့အိပ်ရင်း တခါတလေ ကောင်လေးကထကြွလာတတ်ပေမယ့် ကိုယ့်ကို နမ်းကာ ရေချိုးခန်းဆီသာ ပြေးသွားတတ်တာဖြစ်၏။
ကိုယ်ဟာလဲ သဘောကျပေမယ့် ရက်သိပ်မခြားသေးတာကြောင့် လက်မခံရဲပါ။ ခုထိတောင်တခါတလေ မှန်ထဲမှာ ကိုယ့်ရင်ဘက်ပေါ်က အရာတွေက ခပ်မှိန်မှိန် ရှိနေသေး၏။
"ဟေးဟေး မမ ဒီမှာမမ မမဖြစ်နေပြီ ..."
ရေချိုးခန်းထဲ ရေကျသံနဲ့အတူ ကောင်လေးဆိုနေတယ့် သီချင်းသံကိုဝိုးတဝါးကြားရ၏။
ကိုယ်ပြုံးမိသွားပြီးလက်က ကွန်ပြူတာခလုတ်တွေပေါ်ပြေးလွှားနေမိ၏။
ခနကြာတော့ ရေချိုးခန်းတံခါးဖွင့်သံကိုကြားရ၏။
"ဟေး ဟေး မမ ဒေါက်တာတွေကုလို့မရတယ့်ရောဂါပါ မမဝေဒနာ..."
ကောင်လေးက သီချင်းတညည်းညည်းနဲ့ကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး တာဝါကိုင်ကာ ခေါင်းသုတ်နေ၏။
ကိုယ်က သူ့ဘက်လှည့်ကြည့်နေရာမှ စိတ်၏ စေရာအတိုင်း ကောင်လေးအနားထသွားလိုက်ကာ ရေတို့စိုနေသေးသော ကောင်လေးရဲ့ ခါးကိုသွားဖက်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အကြည်စိုက်မိ၏။
တောင့်တင်းသော ရင်အုံပေါ်က ရေစက်လေးတွေဟာ လှပ၏။
"ကျွန်တော်ရေသုတ်ဦးမယ်လေ မမရာ ကြည့်စိုကုန်ပြီ"
"စိုပါစေပေါ့"
ပြောပြီး ကောင်လေးရဲ့ ပါးကိုခြေဖျားထောက်ကာ လှမ်းနမ်းလိုက်ပြီး မျက်ခုံးတွန့်ပြကာ ကောင်လေးကိုပြန်ကြည့်လိုက်၏။ ကောင်လေးကတော့ ကြည်နူးမှုကြောင့် ရယ်နေ၏။
"အဟား မမကတော့ ပြီးမှလာကပ်လို့ ဒီမှာ မြင်လား မမအဝတ်တွေစိုကုန်ပြီ "
YOU ARE READING
Differences (Completed)
Romance"တို့က ဖက်အိပ်ရုံသက်သက်ပဲငှားတာပါ" ဖန်မနီချို "ကျွန်တော်မရပ်နိုင်ဘူး!ပြောပါ ကျွန်တော့်ကိုချစ်တယ်လို့ပြော မပြောမချင်းကျွန်တော်မရပ်ဘူး ကျွန်တော့်တစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်တယ်လို့ပြောပေးနိုင်မလား" သာကီသွေး
