Vampir Kızlar(Melez Çete)

80-) Sırrım Var

Oylamayı ve yorum atmayı unutmayalımmm. En çok yorum atana yeni bölüm ithaf edilecektir.🧚🏻‍♀️

Medya: Rüya'nın pembe bıçaklı ayakkabısı

Kalp kırıklıkları bana yağmuru hatırlatırdı.
Bulutların kalbi kırıldığında ağlarlardı.
Belki bir şarkı, belki bir güneş onun yarasını sarardı.
Kim bilir? Belki de plastik bir kalbe sahipti.

Nisan

Doruk gün boyu tuhaf davranmıştı. Evlere dağılırken kızlara Doruk'la olacağımı söyledim ve vedalaştık.
Doruk gaza basmadan önce direksiyondaki elini tuttum.
"Doruk?"
Doruk bana bakmadan konuştu.
"Ne oldu?" Dedi soğuk sesiyle.
Kaşlarım çatıldı.
"Bir sorun mu var?"
Doruk derin bir nefes aldı.
"Yok. Neden soruyorsun?" Diyip bana döndü.
Hafifçe gülümsedim.
"Bana herşeyi anlatabilirsin. Her zaman senin yanındayım. Biliyorsun değil mi?" Diyip elini okşadım.
Onaylarcasına kafa salladı.
"Biliyorum ama sorun yok, Nisan.". Dediğinde elimi yavaşca çektim.
Nisan demek.
Şimdi Nisan olduk.
Doruk gaza bastı.

Camdan dışarı izlemeye başladım.
Neden böyle davranıyordu bana? Bir hata mı yapmıştım? Bana hiç anlatmadığı ailesiyle ilgili bir sorunu mu vardı? Benden sakladığı arkadaşıyla mı ilgiliydi?
Hiçbir şey anlamıyordum.
Ya da... Benden soğumuş muydu?
Pekala,Nisan. Saçmalama. O seni çok seviyor. Tekrar ona döndüm.

Tüm soğukkanlılığıyla yolu izliyordu ve gaza basıyordu.
Gözlerine baktım.
"Ne olursa olsun senin yanındayım."
Doruk beni duymuyor gibiydi.
Bu hareketi beni daha da sinirlendirdi.
Onun yanında olduğumu bilmesinden emin olmak istedim.
Tekrar konuştum."Benden saklayamazsın. Tek başına yaşama anl-"

"KAPA ÇENENİ!" Diye bağırdığında şaşkınlıkla ona baktım.
Gözlerim dolduğunda yavaşca önüme döndüm.
Kalbim kırılmıştı. Ondan bu tepkiyi hiç görmemiştim. O bana kıyamazdı.
Kıydı.

"Durdur arabayı." Dedim sakin sesimle.
Beni duymamazlıktan gelmişti.
"Durdur arabayı dedim." Sesim yükselmeye başlamıştı.
Sinirlenmek istemiyordum.
"DURDUR ŞU LANET ARABAYI!" Diye çıldırmışcasına bağırdım.
Doruk hızla sağa kırdı. Araba durduğunda hızla indim.
"Gitmek mi istiyorsun?! Git o zaman?!" Diye arkamdan bağıran Doruk'u duymamazlıktan geldim.
Arkama bakmadan kaldırımda yürümeye başladığımda hızla arabadan inip yanıma doğru gelmeye başladı.
Kolumu tuttu ve beni durdurdu.

Hızla kolumu çektim.
Sesimi kontrol edemiyordum.
"Gitmemi istediğin için gidiyorum!"
Doruk ve ben kaşlarımız çatık birbirimize öfkeyle bakıyorduk.
"Kime gidiyorsun?! Burak ineğine mi?" Dediğinde öfkeme engel olamadım.
"NE SAÇMALIYORSUN? SEN BENİ NE SANIYORSUN GERİZEKALI?!" Diye bağırdım.

Doruk tam bağırıcakken çatık kaşları gevşedi. Şaşkınlıkla bana bakmaya başladı.
"Gözlerin..." diye mırıldandı.
Şaşkınlıkla ona baktım. Hızla arkamı dönüp yürümeye başladım.
"Bu da ne?!"diye arkamdan bağırmaya başladı.
Gözyaşları içinde eve yürüdüm.
Kırmızı gözlerim ortaya çıkmıştı.

Efe

Kızlara laf soktuğum Toprak'ı 10 kere anlatmıştım.
Bir yandan limonatamı içiyordum.
Su elinde telefonla salonun ortasındaki yeşik pufa oturdu. "Yaprak'dan haber alan var mı?"