Vampir Kızlar(Melez Çete)

21-)Hacker

Medya:kombinler
Nisan

Rüya'nın,gidişinin ardından bende gitmeye karar verdim.
Odama çıkmak için bir hamle yaptığımda,Yaprak beni durdurdu.
"Nisan,gitmek yok.Senin ve bizim sana anlatacağımız şeyler var."
Sinirliydim ve kimsenin kalbini kırmak istemezdim.
"Kusura bakma,Yaprak. Sonra konuşuruz."
Tekrar gideceğim sırada beni Duygu durdurdu.
"Nisan ya,bende sinirliyim. Gel konuşalım. Gideceğiz zaten."
Su,"Hayır gitmiyoruz"dediğinde, yanlarına gittim.
Gitmiyoruz mu? Nereden çıktı şimdi bu?
"Ne demek gitmiyoruz?"
Aslı araya girdi.
"Gıcık bir blog ve aşağılayıcı yorumlar.Koşu yarışına katılıp,kazanacağız.Hem biz kaktüsler ve Kamelya için."
Yaprak'ın elindeki leptobu âniden çektim. Geçmişe ve okul bloglarına girdim.
Popiletta diye biri paylaşmış.
Yorumları okumaya koyuldum.
O sırada yanıma Duygu geldi ve o da okumaya başladı.
Duygu,kafasini leptoptan kaldırıp,Aslı'ya çevirdi. "Bu arada,biz kaktüsler derken?"
Aslı sırıttı.
"Onlara batan çiçekleriz. Sevilmeyen."
Bu çok mantıklıydı.
Yani kulağa öyle geliyordu.

Rüya

Odama girdiğimde kendimi öldürmek istedim.
Bu kulaklar,bu gözler...Bunları yaşamamalıydı.

Ben onun için gitmiştim oysa.
O yalnız kaldı diye düşünmüştüm.
Onun canı yandı,benimde canım çok yandı demiştim.
Fakat; Canı yanan çocuk,şuan başkalarının kollarındaymış.Bana ihtiyaci yokmuş.

"Pembeler,hep mutlu sanırdım."
Bu ses nereden geldi?
Sesin geldiği yönü aradim.
Bilgisayarımın açık olduğunu gördüm.
Hızla bilgisayar masamın önüne geçtim.
Bu da ne?
Karşımda,maske takan bir erkekti.
Şokeyle baka kaldım.
Telaşımı gizleyemedim."Sen kimsin?"
Karsimdaki maskeli cocuga baktım.
Goruntulu aramadaydı.
Fakat cevaplamamıştım!
Korkuyla,"Nesin sen?"
Karsidaki ses sadece güldü.
"Merhaba pembe kız. Ben Hacker. Gördügün gibi."
Şaşkın bakışlarım yüzünden ağzım açık kaldı.
"Ama...ama nas-"
Sozumu kesti.
"Şimdi beni dinle."
Hızlı nefesler almaya başladım.
Dosyalarımı karıştırıp,vampir sırlarımızı ögrenebilirdi.
"Polise falan gitmeye kalkarsan,veya aramaya...Buradaki dosyaları yayınlarım.Ben sana görev vereceğim. Sende uygulayacaksın. Anlaşıldı mı? Yaparsan bu dosyadaki sırlar aramızda kalacak."
Hızla kafa salladım.
Onaylarcasına salladım.
"Sen...Sen kimsin?"dediğimde durdu.
Bir kaç saniye durdu.
"Hayat koçu diyelim. 1.görevini söylemeliyim."
Gözlerimi devirdim.
"Hayat koçu bir hacker mı?"
Mimiklerini göremediğim maskenin altından guldugunu anladım.
Sesi ve gulüsu tatlıydı.
"Olmaz mı?" Dediginde bende güldüm.
"Korkuyorum,hacker."
Hacker,iyice kameraya yaklaştı.
"1.görevinin malzemeleri, kırmızı boya ve kağıt. "Dediginde şaşırdım.
Bu kadar basit miydi?
Güldüm.
"Resim mi çizecegiz?Güzel oyun."
Hacker,kameradan uzaklastı ve dönen koltugunda dönmeye başladı.
"Çok soru,çok soru!..."koltugunu durdurdu ve kameraya döndü.
"Birde bıçak olsun."
Dediginde korkmadım degil.
"Ne yapacagim onunla?"dedigimde bagirdi.
Bagirinca irkildim.
"Sana malzemeleri getirmen icin 2 dakika! Süre başladı!"
Ekranda 2 dakika belirdi. Zaman geriye akıyordu.
Telaşla yerimden kalktim.
Kapidan cikacakken,"Tüm evdeki elektronikleri ele geçirdim. Arkadaşlarına söylersen, sırrınızla gomulursunuz.Git getir şimdi."
Sozunu bitirdiğinde koşarak kırmızı boya aramaya basladım.
Evde resim çizen iki şahıs vardı.
Duygu ve Aslı.
Duygu,daha çok portre çizerdi. Aslı daha cok yaratici şekiller yapardı. Örneğin, saat kafalı bir kuğu.
Vampir hızımla,Aslı'nın odasına daldım.
Odadaki tuval ve onundeki boyalardan kırmızı olanı aldim.
Bir tane kağıt alıp,bıcak aramaya başladım.
Herkesin odasında zaten vardı.
Ama ben cikarmistim,keskin aletleri.
Su'da bulurum diyerek Su'yun odasına daldım.
Mavi,parlak bir bıçak gördügümde hızla kaptım ve vampir hızımla odama koştum.
Hacker,ellerini ensesine koymuş,etrafinda donuyordu.
Kameranin karsisinda sokuyordu demek ki artistliği.
Hacker,etrafında bir tur dönüp,kameranin onunde durdu.
"Son 1 dakika kala.Bunu sevdim. Otur."
Sesi kısık geliyordu.
Sandalyeme yavaşca oturup,elimdeki malzemeleri masaya koydum.