Vampir Kızlar(Melez Çete)

81-) Ben vampirim

Medya: Billie Eilish-Bored

"Kapıdan çıkıp gittiğinde ve beni kırık bıraktığında bana bu olmadan yaşamayı öğretiyorsun."

Nisan

Günler geçtikce daha da hüzün basıyordu.
Kırık ve soğuk kalbimi dinliyordum. Onun ismini fısıldıyor gibiydi.
Onun kendi köşesine çekilmesi beni yaralıyordu.
Söylemediği şeyler vardı.
Evet,benim de var. Bunu ona yansıtmıyordum. Belki de ben de hata yapıyordum.

Camdan dışarı karanlık gökyüzüne baktım. Doruk'un şu an ne yaptığınu öğrenmek isterdim. Kırmızı kolyeme dokundum. Kızlarla hepimizde farklı renkler olan o kolye. Yaşadığımızı parlaması sayesinde biliyorduk. Fakat ben artık yaşadığımı hissedemiyordum.

Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülüyordu.
Onun beni farklı hissettirmesini özlemiştim.
O an kafama birden dank etti.
Hemen yanına gidecektim.
***

Doruk

Şarkı eşliğinde dosyaları karıştırıyordum.
Dosyaları bırakıp mutfağa doğru yürüdüm.
O sırada gözüme şarap ilişti.
Hızla şarap şişesini kaptım ve içeri geri geçtim.

Bir kaç dakika sonra sigarayla birlikte şişeyi yarılamıştım.
Kafamı tavana diktim.
Nisan benden nefret ediyordu. Amacım buydu biliyorum. Fakat bunları görmek beni yıkmıştı. Onun tek istediği yanımda olmaktı.

Zilin çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.
Çatık kaşlarla yavaşca ayağa kalktım.
Şişeyi masaya bıraktım ve davetsiz misafire bakmaya gittim.
Kapıyı açtığımda karşımda Nisan vardı.
Yaşlı gözlerle bana bakıyordu.
Işık hızıyla salona koştu. Şaşkınlıkla onu izledim.

Nisan 1 saniyede koşup geliyordu.
İki eliyle koltuğu kaldırdığında şaşkınlıkla ona baktım. Resmen koltuğu kaldırıyordu.
"Bu... Bu da ne?" Dedim şaşkınlıkla.
Nisan gözyaşlarıyla koltuğu bıraktı ve yere çöktü.
"Sırrım bu. Ben vampirim.".

Efe

Elaaay elaay umbrarelelllaaayyyy
Vay be... Toprak'ı ilk defa affetmemiştim. Ya aslında affettim ama o bilmiyor.
Yaptığı hatanın farkına varsın.
Gözlerimi kapatıp yaşadıklarımızı hayal etmeye başladım.

İlk ortak ev

Toprak'a duvarı ben boyamak için yalvarmıştım. Boyacı çağırmak yerine benim gibi bir ressam duvar boyayabilirdi.
Toprak sırıtarak bana baktı ve boya fırçasını uzattı.
"Bu boya fırçası.".
İtici bir şekilde gülümsedim. "Biliyorum canım. Bu tarak, bu da y-". Derken Toprak hızla elime boya fırçasını verdi.
Gülmeye başladım.
Boya kovasına fırçayı batırdım.
"Uuuuuhh başlayalım.".
Diyip duvara 'Şılaaaap' diye silindir dönen fırçayı sürtmeye başladım.
Yukarı aşağı boyuyordum.

"Ortadan başlamak saçma oldu sanki." Dedi Toprak gözlerini büyüterek bana bakıyordu.
Kaşlarımı çattım. "Saçma mı?".
Toprak kafasını iki yana salladı." Yok canım. Mantıklı. " diyip gülümsedi.
Ben boyamaya devam ederken Toprak belimden tutup bana sarıldı. Gülümseyerek boyamaya devam ettim.
Toprak boynumdan öpmeye başlayınca boyamayı bıraktım.
Hızla ona döndüm ve dudaklarını öpmeye başladım.
Toprak hızla beni kucağına aldı ve odaya doğru götürdü.

-
Gözlerimi açtım ve derin bir nefes aldım. Anılar insanı öldürüyordu.
Toprak'ı affetmem için önce Büşra sürpüntüsünü bulmalıyım. Ondan dinlemek istiyorum.
Yarın ilk işim buydu.