Vampir Kızlar(Melez Çete)

36-)Boş Gemiler

Medya:Yüzyüzeyken Konuşuruz-Boş Gemiler(Söylediğim yerdede açabilirsiniz)

Huzur veren ve en sevdiğim ilk 3 grup arasında.Yüzyüzeyken Konuşuruz<3

Su

Poyraz arabayı,durdurduğunda etrafıma bakındım.
Yanında durduğumuz mekan ise restoranttı.
Kaşlarımı çatarak,Poyraz'a baktım.
Sırıtmaya başladı.
Küçük kan şisemi ilaç damlası gibi gösterip,yemeklere damlatıyordum.
Poyraz kemerleri açmak için kırmızı butonuma basti. Daha sonra kendininkine.
Arabanın kilitlerinide açtı ve bana döndü."Bu taraftan inm-"derken sözünü kestim."Sen bu taraftan in."
Poyraz kaşlarını çattı.
Bende kazanan sırıtışımı yolladım.

Poyraz gözlerini devirince,kapımı açtım.
Hafifçe kapıya kaydığımda,Poyraz'da yanıma doğru gelmeye çalıştı.
Arabadan zar zor indiğimde,kolumu geride tutup,Poyraz'ın gelmesini bekledim.
Etraftaki insanlar merakla bizi süzüyordu.
Gözlerimi devirdim,"Biraz seri olur musun acaba?"
En sonunda Poyraz yanımda belirdi.
Saçları birbirine girmişti.
Sırıtmaya başladım,"Yorucu geçmiş."
Poyraz kaşlarını çatıp,eliyle saclarını düzeltti.
Adımlarımız,patates ve tavuk kokusunu saran ortama girdiğinde gülümsedim.Tavuğu hissedebiliyordum.

2'şerli karşı karşıya koltuk ve ortasında masa olan bir cam kenarını gözüme kestirdim.
Adımlarımı oraya çevirdigim anda,Poyraz ters yöne gitmeye kalktı.
"Ah!"
Sinirle,Poyraz'a baktım.
Poyraz kaşlarını çattı,"Öyle ölmem, Su.Füze at."
Gözlerimi devirdim,"Şu tarafa gidelim."
Poyraz onaylarcasına kafa salladı.
Dikkatli bir şekilde kestirdiğim yere ulaşmıstık.
Yanyana oturmak zorundaydık.
Gerçi her ikisi olurdu fakat elimi uzatarak yemek yiyemem.
Benim sol,Poyraz'ın sag kolu kelepçeliydi.
Cam kenarına,Poyraz geçmek zorundaydı.
Koltuğa yerleştiğimizde başımızda bir garson belirdi.
2 tane uzun siyah menü defterlerini,masamıza koydu.
Kelepçeyi bakıp anlamsızca sırıtıyordu.
Poyraz devreye girdi,"Gidebilirsin!"
Poyraz'a dönüp,imâlı bir şekilde sırıttım.

Rüya

Okuldan kurtulduğumda,kolumdaki kelepçedende kurtulmuştum.
Samet'le tekrar birlikteydik.
Odamdaki bavulu,dolabima geri yerlestirmeliydim.
Bavulu,dolababın yanına sürüklediğimde,gözüme ilişen şeyle durdum.
Leptoba doğru yaklaştım.
Kapkaranlıktı ve o cidden gitmişti.
Buruk bir gülümsemeyle ekrana baktım.
Aklımdaki tek soru işareti,Samet'e zarar verebilir miydi?O hayatımdan gerçekten çıkmıştı.Fakat o mesajıda umarım son kez atmıştır.Samet'leyken bile aklıma geliyordu.Ne yaptığımı bilmiyorum.Gözlerimi leptoptan çekmeden açma düğmesine bastım.Birkaç saniye sonra ekran açıldı.Sandalyeme oturup ekrana baktım.İstemsizce gülümsedim.Googleye girip,'BüyükMermi'yi araştırdım.Bir umudum yoktu.Bu yüzden şimdi araştırmıştım.Gördüğüm sonuç karşısında şaşkınlıkla ekrana baktım.

Bu hackerdı!Fotoğrafı BÜYÜKMERMİ blog sayfasında ve gördüğüm resimlerle doluydu.Hiç takım elbise giymemişti.Fotoğraflardanda görüldüğü gibi,kapşonlu veya sweat t-shirt tarzındaydı.Neden bu görseller çıkmıştı?Tanınıyor muydu?Kaşlarım çatık bir halde siteyi gezdim.Büyükmermi'nin gerçek ismi gizliydi.BüyükMermi,HardRock Cafe.Gördüğüm şeye tıkladım.HardRock Cafe gerçekten güzel bir yerdi. Şaşkınlığım devam ederken,HardRock sahibi,BüyükMermi yazısını gördüm. Şaşkınlıkla kısık sesli bir çığlık attım. Kapım aniden açılınca yerimde zıplayıp,sandalyeyle geri kaydım ve leptobu kapattım.Nefes nefese kimin geldiğine baktım.Aslı kaşları çatık ve kısık gözlerle beni süzdü.''Ne yapıyorsun lan yine?''.Zoraki gülümsedim,''Şey...Şey ben aslında bakıyordum ki...Yani demek istiyorum ki ben..''.Anlamsızca düşünmeye başladım.