Vampir Kızlar(Melez Çete)

5-)Ne Ormanmiş

Videoyu kesinlikle izleyin;) bizim kizları anlatıyor! mia-bad girls
Hizli yasa,genc öl kotu kızlar boyle yapar.
Aslı

Karşımızda dikilmiş bize bakıyorlardı.Su hepsine tek tek bakıp,"Ayı mı oynuyor?"diye tısladı.
Mert gülüp,"Kızlar oynuyor.Bizde oynamak isteriz."diyerek bana baktı.
"Kusura bakma.Biz ayılarla oynamıyoruz."diyip ters bir bakış attim Mert'e.
İsmini bilmediğimiz "sanane"çocuğu ani bir hareketle ateş yaktı.
Biz saşkınlıkla bakarken erkekler gülmeye başladı. Bu kadar yeter.Birinin birşey yapması lazım.
Yaprak kahkaha atıp,"Ben gidip yiyecek hayvan bulayım...Aa burda varmış zaten.Ama yenmez."
Caner Yaprak'a bakıp,"Çok komiksin sen,yeneriz biz merak etme."
Ve yenen tek şey Canere geçirilen tokat oldu.Teşekkürler Yaprakcım.

Ben ortaya gelip konusmak için hazırlandım.Kızlara dönüp,"Evet kızlar.Ateşe ihtiyacımız olduğunu düşünmüyorum. Sonuçta geldiğimiz ülkeden soğuga alışıgız.Değil mi?Norveç"dedim. Isırgan ülkesi diyemedim. Skshqljskq.
Biliyorsunuz ki,geldiğimiz ülke vampirlerle doluydu. Ateş bizim canımızı anında yakardı. Bu yüzden yaklaşabildiğimiz tek yer mesafesi ocak.
Su

Çok fazla sinirlenmeye başlamıştım.İlla vampir damarımı çıkaracaklar. Melez olsakta o damar var.Herkes dağılıp odun vs.aramıştı.Ben ormanı gezmeye gitmiştim. Belki bir hayvan emerdim.
Ormanın guzelligi ve sessizligi ile adımlarım yaprak kurularına bastigi icin sesler cikiyordu.
Bir göle yaklastigimi fark ettim.Gölün kenarına oturup yüzümün yansımasına baktım. Tamamen vampir olsaydım görünmezdim.Melez olmak iyi birşey.
"Dikkat et."
Arkamda duyduğum sesle irkildim ve arkamı döndüm.
Bu ismini bilmediğim atarlı çocuk.
"Düşeceksin."diye konuştu tekrar.
Ona ters bir bakış atıp,"Bu seni ilgilendirmez."dedim.
"Aslında,bakarsan ilgilendirir.Çünkü sorumluluk bizde sayılır.Sana birşey olmasınıda istemem."dedi ismini bilmediğim.
Ben ayağı kalkıp gitmek için adım attığımda onumde durdu ve kolumu tuttu.
Donup kaldım.
Kendimi bir an savunmasız hissettim.
Gözlerimiz kenetlenmişti ve zihnimde ikimizi gördüm.
Gelecegimi goruyordum
Şunlar gelecegimde onla yapacagim seylerdi ::
İkimizde ağlıyorduk.
Hayal goruyordum beynimde.Sanki yaşanmış gibiydi bütün bunlar.
Birinde el eleyiz.Birinde gülüyoruz.

Kolumu bırakınca ona şaşkınlıkla baktım.Çok tuhaftı.O bana ifadesizce bakıyordu.Dejavu mu ne oldum lan?Ben koluma bakıp koma cihazı falan koyduğunu düşüsemde kendime geldim. Kolumdan kafamı kaldırıp tekrar ona baktım.
İkimizde konuşmuyorduk.
Gözleri gözlerime değiyordu.
"Bu gerçek değil."dedi.
Neyden bahsediyor?O da aynı şeyleri görmüş olamaz.
"Neyden bahsediyorsun?"dedim bilmemiş gibi yaparak.
"Su.Burada fazla kalamazsın.Gelecekler."dedi omuzlarımdan tutarak.Omuzlarımı sıkmaya başladığında korkmaya başlamıştım."Çek ellerini!"diye itikledim onu.Vampir gucumu kullanmamak icin çaba sarf etme sonucunda başka çare kalmamıştı. Onu hızla yere ittim.
Yerde kahkahalara boğuldu.
Ben ne oldugunu anlamıyorum.
Oradan vampir hızımla uzaklaştım.

Nisan

Elimdeki kitabı okumaya devam ederken çok duygusallaştığını fark ettim. Okuduğum kitaptaki karakter ölüyordu. Elimdeki kitapla birlikte ağlamaya başladım.Kimsenin olmadığını sanarak;"Ölemez!Ölemez!"diye diye ağladım.

"Ölür."dedi bir ses
Çıglık atmıştım.
Kafamı eğdim ve gözlerimi silmeye çalıştım.
Bir el çenemi kaldırıyordu.
Burak.
Bana sıradan kalkmam için artislik yapan çocuk beni buradanda mı kaldıracaktı?
Gözlerine bakınca ne kadar ciddi ve yakışıklı olduğunu fark ettim.
Ayakta öylece bana bakıyordu.Önüme oturdu ve kitabı aldı.
Okumaya başladı..
"Kollarımda kanlar içinde hayatımı adadığım kadın hareketsizce duruyordu.Gözyaşlarım kana karışmıştı.Sürekli,'seni seviyorum'kelimelerini tekrarlıyordum."
Burak bana bir bakış atıp okumaya devam etti."Fakat o bu acılardan kurtulmuştu.Sadece bizi ayıran ölümdü.Kendimi boktan hissediyordum.Kollarımdaki kadının cesedine sımsıkı sarıldım.Kolu aşağı doğru kayınca elinden bir kağıt düştü.Kağıdı alıp okumaya başladım."Burak kitabi bana verdi."Devam etsene!"diye bağırdım ve kitabi ona geri verdim.Sesi çok hoştu ve okurken ona aşık oluyordum...Burak ben bagirinca korkmus gibi bakti ama okumaya devam etti.
"Kağıtta şunlar yazıyordu;Jake,benim büyük yaşam kaynağım.Bu kağıdı umarım ben yaşarken okursun.Senin için o silah dolu adamların yanına gittim.Bugün beni 7'de öldüreceklerini soylediler.Evet,sevgilim.Bu bir tehdit.Ben sadece seni korumak için gittim.Belki birazda ölmek için♡ Dayanamıyorum artık.Sana söylemedim üzgünüm.Şuan kollarımda uyuyorsun.Ben sana bunu yazıyorum.Jake,benim tatlı kualam.Seni asla bırakmak istemem.Biliyorsun,acılarımı sen örttün.Fakat...Neden bunu yapasın?Seni seviyorum.Ölürsem üzülme olur mu?Ruhum seni izleyecek buna cok uzulurum.Hoşcakal biriciğim.Unutma ki ben erken gittim.Kaybedenlerdenim.Bu kollarımda son uyuyuşun.Belki şimdi ben senin kollarında uyurum.
Not:-Marry"O kadar güzel okudu ki..
Burak kitabı bana verip sımsıkı sarıldı.Oha!
Ağlıyor mu lan bu?!
Bildigin içli içli ağlıyor.Bende aglıyorum.Kollarımı ona sarıp bende ağladım.