One With You

CHAPTER 20

CHAPTER 20

As someone who likes to research and be prepared, I found the news as suprisingly unexpected.

I know for a fact that Israel and I did it two times in my room. But I didn't know that it will form a baby this early. And that's also the main reason why I always feel sick, went through unstable emotion and cravings.

"Having a baby is a life-changer. It means going through a series of heartwarming milestones. And the most incredible moment is when the baby actually learns to recognize his parents."

A tear crept down on my cheeks as I recalled how Mommy Lucia shared her feeling about having a baby.

And I'm wondering...

Will this also be my life-changer?

I carefully touched my belly and smiled. "I'm so happy that you're here, baby."

I'm so happy to the point na kanina pa ako umiiyak habang nakangiti.

Ngayon naiintindihan ko na ang nararamdaman ni Mommy Lucia at ng iba pang magulang. Napakasaya na malamang may baby sa tiyan na galing sa laman at dugo ko. Na galing sa pagmamahalan namin ng asawa ko.

"Israel..." bulong ko sa hangin at gumapang ang excitement sa aking dibdib. "He needs to know this."

Natawa si Sean na nagmamaneho. "Of course. Because unfortunately, he's the fucking father."

"Shut up." I glared at him. "Naririnig ka ng anak ko."

"Fine." He even raised his one hand, surrendering. "So, where will we go? Your mansion or hospital where your damn husband work?"

I glanced at my wrist watch. "Baka nasa bahay na si Israel. Doon na lang."

"What about you, Manang Beth?" silip pa niya sa rearview mirror. "Today is your day off, right?"

Ngumiti ako. "Umuwi muna po kayo sa anak niyo. For sure, nami-miss na niya kayo."

Nakangiti naman siyang tumango. At pagkahatid namin sa kaniya sa kabilang bayan ay dumiretso na ako ng uwi. Umiba na rin ng direksyon si Sean dahil natatakot ako na baka magkaabot pa sila ng asawa ko at magkaroon pa ng away.

I want this day to be smooth. Lalo na't ipapaalam ko ang aking pagbubuntis.

I'm sure he'll be happy too.

Pagkaparada ko ng sasakyan ay natutuwa akong pumasok ng mansion.

"Israel?" malambing na tawag ko. "I'm home." Ngunit walang sumagot kaya muli akong nagsalita, "Where are you? I have a good news."

Nang makarinig ng kaluskos sa veranda ay doon ako tumungo. Pero napasimangot ako nang madatnan ko si Henry na mag-isang nagpapahangin habang may hawak na tasa ng kape.

"Where's your boss?" I asked.

Halos mapatalon pa siya sa bigla kong pagsulpot at daling yumuko. "Nandito na po pala kayo, mahal na prinsesa."

I raised my eyebrow. "Answer me."

"Hindi po ba siya nagpaalam sa inyo?" aniya saka umayos ng tayo. "He went to Batangas for medical mission."

Gano'n kabilis lumaylay ang balikat ko. Hindi naman siya nagpapaalam sa akin. Kung saan niya gustong pumunta, sige lang siya nang sige. At ang tanga ko para hayaan siyang maging gano'n. Nasanay tuloy.

"Kasama si... Chasty?" Halos pabulong ko iyong nabigkas dahil sa sama ng loob.

"Opo."

Naikuyom ko ang kamao. "When will they return?"