မြန်မာ့အသံရေဒီယိုမှ ညကိုးနာရီထိုးလျှင် အသံဇာတ်လမ်းတွဲလာလေ့ရှိပြီး နွယ်ခက်ချိုမှာ ထိုအသံသရုပ်ဆောင်ကို အလွန်ကြိုက်နှစ်သက်လေသည် ။
ညကိုးနာရီမထိုးခင်ကတည်းက ရေဒီယိုရှေ့ မေးထောက်ကာ အသံဇာတ်လမ်းတွဲကို မျှော်တလင့်လင့်ဖြင့် နွယ်ခက်ချိုဟာစောင့်ဆိုင်းနေတက်သည် ။
" မိနွယ် ရေဒီယိုထဲလည်း ဝင်သွားပါအုံးမယ် အဖြစ်သည်းတက်ရန်ကော "
ရှိန်းနောင်က အနည်းငယ် အမြင်မကြည်သည့်လေသံနှင့်ပြောလာတဲ့အခါ နွယ်ခက်ချိုက မျက်စောင်းမရဲတရဲထိုးလေသည်။
" တစ်နေ့ကျ ကိုကိုကြီး သဘောကျရတဲ့လူကိုများတွေ့ရင် စောင့်ဆိုင်းရတာကိုးက ပျော်စရာကောင်းနေမှာ "
ရှိန်းနောင်မသိဘာသာချောင်းဟန့်လိုက်၏။
" အဲ့လိုအချိန်မတိကျတဲ့လူမျိုးကို ငါကသဘောကျ မတဲ့လား။ တွေးကြည့်ရုံနဲ့တင် ကြိုက်ချင်စရာမကောင်းလိုက်တာများ "
နွယ်ခက်ချိုစကားပြန်မပြောတော့ချေ။ အကြောင်းကတော့ သူ့ဇာတ်လမ်းလာနေပြီဖြစ်လို့ပင် ။ အသံသရုပ်ဆောင် စောမျိုးနိုင် ဆိုတာ ရေဒီယိုမှာတော့ နာမည်အကြီးဆုံးလူဖြစ်သည်။ သူ၏အသံသြရှရှကြီးကို မိန်းကလေးတော်တော်များများကနှစ်သက်ကြလေသည်။
" ဗျို့ ။ မြို့အုပ်မင်း "
" ဘယ်သူတုန်းဗျ ။ ဝင်ခဲ့လေ "
သူကြီး၏ လူယုံတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးထိုလူက မဝံ့မရဲဖြင့်အိမ်ထဲဝင်လာလေသည်။
" ကိုဘမောင်ရယ်။ အရိုက်ခံလိုက်ရလို့ ခေါင်းကွဲသွားတယ် မြို့အုပ်မင်း အဲ့တာ..."
" အိုး ။ ဖြစ်ရလေ အခုရောဘယ့်နှယ့်နေတုန်း များရောများသွားသလား "
ရှိန်းနောင်မှာ ကျွန်းလှေကားထစ်နေကပြေးဆင်းသွားကာ သူကြီးလူယုံဆီအစောတလျင်သတင်းမေးမြန်းနေတော့သည်။
" ခေါင်းကွဲသွားရုံပါပဲချုပ်တောင်မချုပ်လိုက်ရဘူးရယ် ။ ရိုက်မှုဆိုတော့ မြို့အုပ်မင်းဆီ သူကြီးက အမှုဖွင့်ခိုင်းလိုက်လို့ ပါ "
