အချစ်က နတ်သိပ်ကြီးမှန်းရှိန်းနောင်လက်ခံလိုက်မိသည် ။ ပြုတ်မနူးလေသော ယောကျာ်းအရင့်မာကြီး ဘမောင်၏ မျက်ရည်လည်ရွှဲပုံရိပ်ယောင်ထဲ နစ်မြုတ်နေကာ သူ့မှာ ပြုံးမဆုံး ဖြစ်နေလေသည် ။နွေလည်ညတွင်တိုက်ခတ်သော လေပြေလေးနှယ် အချစ်၏ အထိတွေ့ကအေးချမ်းလွန်းလှသည်။ ထိုအေးချမ်းမှုလေးကိုလည်း သူနှစ်ခြိုက်၏။
× × ×
ရှိန်းနောင် လူသံကြောင့်အိမ်ရှေ့ထွက့လာတဲ့အခါ တံခါးဘောင်အား လက်ပိုက်မှီလို့ သူ့အားစိုက်ကြည့်နေသော ဘမောင်ကိုမြင်လိုက်ရသည် ။
" ဘယ်လာတာလဲ "
" မောင့် ရင်ခုန်သံလေးရှိရာဆီပေါ့ "
ရှိန်းနောင် မျက်စောင်းတစ်ချက်ခဲလို့ ထိုလူရွယ်အားကျောခိုင်းကာအိမ်ထဲသာပြန်လျှောက်လာလိုက်သည် ။
သေးသွယ်ကျစ်လျစ်သော ကိုယ်နေဟန်နှင့် ရှိန်းနောင်၏ အနေအထားကို ကြည့်ကာ ဘမောင်ရင်ထဲ ကြက်ပေါက်စတစ်ကောင်ပြေးလွှားနေသလိုပင် ။ ခြေလှမ်းကျဲကျဲလှမ်းလို့ ဒူးခေါက်လျှို ကောက်ပွေ့လိုက်တဲ့အခါ ရှိန်းနောင်၏ ကိုယ်လေးကစွေ့ခနဲနေအောင်မြောက်တက်သွားသည်။" အို ။ ဒါဘာလုပ်တာတုန်း ချပေး "
" ဘယ်ကိုလည်း ကိုရှိန်းနောင် "
အနည်းငယ်ရုန်းရင်းရှိန်းနောင်ကဖြေ၏။
" အောက်ကို "
" အိုဗျာ ။ ပြောရဲလိုက်တာ "
ဘမောင်၏ မျက်နှာမှာ ကျီစယ်ရိပ်တွေဖြင့်ပြည့်နှက်နေကာ မျက်ဝန်းတွေကတော့စိုစွတ်နေတုန်းဖြစ်သည် ။
စကားတစ်ခွန်းမှာ အဓိပ္ပါယ်နှစ်မျိုးထွက်သောမြန်မာစကားတွင် အနှီ ' ချပေး အောက်ကို ' ဆိုသော စကား၏ ထပ်ဆင့်အဓိပ္ပါယ်ကတွေးတက်လျှင် နည်းနည်းတော့ ညစကားဆန်နေလေ၏။
ရှိန်းနောင်၏ နားရွက်တွေမှာ နှလုံးသည်းခြေတွင်းမှရှက်သည်းမှုကြောင့် နီရဲလာခဲ့သည် ။
" မောင်က ကိုရှိန်းနောင်ရဲ့ ပြောစကားဆို နားထောင်တာသိရဲ့သားနဲ့ "