The boss and the brat

Chapter 43

"Gusto mo na ba umuwi?"

Malambing niyang tanong kay Gia at mas kinabig pa ito palapit sa kanyang katawan. Ang nagdaan na araw nila ay pinalipas nila sa paggawa ng kahalayan.

" We have to. Hindi naman sa atin ang bahay na ito."

Sabi nito at humarap sa kanya. Matiim siyang tinitigan.

" You want to stay in my treehouse? You've never been there."

Pag anyaya niya dito habang pinaglalandas ang palad sa hubad nitong katawan.

" Anong gagawin naman natin doon?"

" Ganito pa din. Making love with you, sleeping beside you."

Natawa ito sa kanya saka sumiksik ang mukha sa kanyang dibdib.

" Logan, don't scare me."

Niyakap niya ito at mahinang hinagod ang likod.

" Ano ba ang ikinatatakot mo, hmm?"

He even hugs her tighter.

" Ikaw ang maging mundo ko, tapos iiwan mo ako para sa iba."

Sagot nito na nakatago pa din sa kanyang dibdib ang mukha nito. And this is the real Gia, vulnerable.

"Gia, hindi madali ang mag tiwala. I understand, but you can't be like this. When I feel different about you-"

" Different?"

"I can't explain, basta ang alam ko gusto kita. Naglakas loob akong manligaw, kasi I want you. I want all of you, Gia. I want us to be like this every day."

Hinawakan niya ang baba nito at iniangat ang mukha. She's teary eyes.

" Paano ako makakasiguro na hindi ako masasaktan? My mom went through hell because of love. At hindi ko alam kung kakayanin ko."

" But look at your mom now? Isn't she's the happiest and fulfilled woman in our country? Dahil binigyan niya ng pagkakataon ang sarili niya na sumaya. Dapat ganun ka din Gia. Wag mong hayaan na madala ka ng takot."

Hinaplos niya ang pisngi nito na nagsisimula ng tumulo ang mga luha.

" Daddy loves her so much..."

Mahina nitong sabi. Dinampian niya ng halik sa labi ang dalaga saka bumulong.

" Mahal din kita Gia. I don't want anyone else to have your heart. I want to possessively own you for the rest of your life."

" I - I'm overwhelmed, Logan. Will you accept me kahit di ako perfect? I can't even wash the dishes."

Alanganin nitong tanong, habang naiiyak itong nakatunghay sa kanya.

" Gia, it's not being perfect. What matters most is us being perfect for each other."

Hindi ito nagsalita, muling sumiksik lang ang mukha nito sa kanyang dibdib.

" Gia-"

" Give me time Logan. I'm not yet ready."

Mahina nitong sabi at yumakap sa kanya.Nagpawala siya ng malalim na buntong hininga.

" I will wait, Gia. Hihintayin kong maging handa ka nang mag tiwala sa akin na mahal kita at hindi kita sasaktan."

Sabi niya at hinalikan ito sa mga labi. Gia responded, she might not say it but he can feel it in her kiss. Maging sa pag hawak nito sa kanya ang damdamin na ayaw pa din aminin.

Hindi na niya napilit ang dalaga na sumama sa kanya sa highland resort. Kaya ng ika limang araw ay inihatid na niya ito sa kanilang mansion. At dahil sa panibagong construction ay naging abala din siya.