1.4

49.7K 1.9K 274
                                        

Milas'tan

Gayet sakin bir şekilde yemek yiyorduk, ta ki Beren fenalaşana kadar.

İçimi gereksiz bir korku sarmıştı. Kaç yıldır diğer Beren'in eziyetlerini çekiyorduk ve Beren'e gereksiz bir önyargımız olmuştu.

Özellikle Varis abim haddini aşmıştı ama abim olduğu için ağzımı açamıyorum.

Beren ve Kerem ilk doğduğu zaman hiç istememiştim onları. İki kişi oldukları için anneme çok acı çektireceklerini düşünürdüm.

Beren bayılmak üzereyken hemen kolları beline sardım yere düşmemesi için.

Son söylediği kelime "ilaç" olmuştu ama hiç birimiz bir şey anlamamıştık.

Beren'in telefonunu aldım ve Rüzgar'ı aradım. Bereni en iyi tanıyan oydu.

"Alo efendim" dedi.

"Alo Rüzgar ben Milas Beren in abisi. Beren yemek yerken bir anda bayıldı ve ilaç diye sayıklamaya başladı. En yakını sen olduğun için seni aramak geldi aklıma" hızlı hızlı konuşmuştum.

"NE! ben hemen geliyorum" dedi ve suratıma kapattı telefonu. Şu an önemli olan o değildi.

Beren nefes almakta zorlanıyormuş gibiydi.

"Anne ablama bir şey olmasın" Milan'ın gözleri dolmuştu.

Varis abim aile doktorumuzu aramıştı.

Annem ağlıyordu. Pamir gözlerini Beren den alamıyordu. Pamir in küçüklükten kalan travması vardı ve şu an şok geçiriyordu. Pars ikizi ile iletişime geçmeye çalışıyordu ama nafile.

Kapı çalındı. Rüzgar gelmişti sonunda.

Varis abim hemen kapıyı açtı. Rüzgar Varis abimi iterek içeriye girdi ve Beren i kucağımdan aldı. Bu durumdan hoşlanmamıştım ama Beren şu an daha önemliydi.

Rüzgar çantasından bir ilaç çıkardı ve Berenin ağzına koydu ardından ağzını kapatarak yutmasını söyledi.

"Beren iyi mi" diye sordu tedirgin sesiyle Varis abim.

"Şimdi mi düşünüyorsun Bereni. Değerini şimdimi anladın. Sence de biraz geç kalmadın mı. Şimdi kesin şu düşünceli aile tavırlarına Beren bayılmadan önce hiçbiriniz sevmiyordunuz. Değerini anlamanız için bayılması mı gerekiyordu" haklıydı. Haklı olduğunu bildiğimiz için susmuştuk.

"Peki Beren'e noldu. Neden birden bayıldı ve ona ilaç verdin?" Bunu soran Keremdi.

"Berenin karabibere alerjisi var. İçinde karabiber olan bir şey yiyorsa nefes alamıyor"

Annem tekrar ağlamaya başlamıştı. Kendini suçluyordu büyük ihtimalle.

"Anne sakin ol" dedim annemin yanına geçerek.

"Oğlum nasıl sakin olayım. Kız gözümüzün önünde yedi ve bizim hiçbir şeyden haberimiz yoktu. Kıza çok kötü davrandık. Aferin bize" haklıydı. Beren e çok kötü davranmıştık.

Rüzgar Beren i koltuğa taşımıştı. Bu sırada da aile hekimimiz gelmişti.

Beren'i kontrol etmiş, karabiber yemeseniz riskli olabileceğini söylemişti. Daha dikkatli olmamız gerekiyordu.

Beren'den

Kafamın içinde çok fazla ses vardı. En son bayılmıştım, gerisi yok.

Pilavda karabiber vardı. Benim de nefesim kesildiği için bayılmıştım. Sanırım ilaç içirmişlerdi ama nasıl. Ben ilacımı Rüzgar da unutmuştum.

SARCALAR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin