Bir saattir dans ediyorduk. Oryantelden horona, horondan kolbastıya.
En sonunda nefes nefese kendimizi minderle attık. Hala gülüyorduk.
"Pamir abi o kıvırtışını asla unutmayacağım" dedi Kerem gülerek.
"Evet canlarım bugün burada gördüğünüz şeyler burada kalacak." Dedi Pamir abim.
"Tabi canım biz kim seninle dalga geçmek kim" dedim. Ben asla insanlarla dalga geçmezdim.
"Aynen Beren"
"B-bana i-inanmıyor musun" dedim ağlamaklı sesle.
"I-inanmıyorum"
"A-ah b-bana bir şey oluyor" dedim kalbimi tutarak. Şaka amaçlı yapmıştım ama mal Kerem hemen yanıma gelmişti. Bu kadar iyi oyuncuydum işte.
"Kerem canım mal mısın?" Dedi Pamir abim.
"Abi korktum bir an öyle olunca yani"
"Daha gece bitmedi" dedi Pars abim.
"Daha ne olabilir ki" dedim.
"Tabi ki Pamir'in rezil fotoğraflarına bakacağız"
"Hayır hayır böyle bir planımız yoktu Pars"
"Senin planında yoktu canım. Seni rezil etmek bizim görevimiz"
Milan koşarak içeriye gitti. Bir kaç saniye sonra elinde flashbeck le geri döndü.
Bilgisayar televizyona bağlıydı. Flashbeck i de bilgisaya taktı.
Fotoğraflar karşımızdaydı. Ama küçük olduğu için göremiyorduk.
Milan fotoğrafları büyülttü ve tek tek bakmaya başladık.
(Fotoğrafların hepsi temsili)
Gelen fotoğrafla hepimiz gülmeye başlamıştık. Pamir abim, Pars abime vurmaya çalışıyordu.
"Abi şu karizmaya bak be" dedi Milan.
"Offf erkekğğ yaaaağğ" dedim bende gülerek.
"Saçmalamayın lütfen. Karizmamı çiziyorsunuz"
"Aa ne münasebet."
Milan diğer bir fotoğrafa geçti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARCALAR (TAMAMLANDI)
ChickLitHep beraber 17 yılımın nasıl mahvolduğunu izliyoruz. 17 yılın ardından benimle aynı gün doğan kızla karıştığımız ortaya çıkıyordu. Gerçek sandığım ailem her ne kadar bu güne kadar bana hem fiziksel hem ruhsal şiddet uygulasalar da 17 yıl yani boru m...