SARCALAR (TAMAMLANDI)

3.2

Bu sefer güne anne tarafı yüzünden erken başlamıştım. Henüz gelmemişlerdi ama 10 dakika kalmıştı gelmelerine. 

Pamir abim zıplayarak dolaşıyordu etrafta. Sanırım seviyorlardı anneanneleri. 

 Baba tarafı tam bir faciaydı umarım aynılarını yaşamazdım. Korkmuyor değilim.

"Pamir oğlum dur artık" dedi annem bıkkınlıkla. Bir yandan da gülüyordu.

"Duramam anne duramam, kuzenlerim teyzelerim dayılarım geliyor alooo" 

"Bu haberi vermek istemezdim ama dayıların gelemiyormuş" 

"Olsun onların çocuğu yok" 

"Az önce dayılarım geliyor aloo yapıyordun oğlum" 

"O lafın gelişi annee, çok takılma" 

"Peki oğlum" dedi ve gitti annem. 

"Çok heyecanlıyım kızım, en son 5 ay önce görüştük" dedi Pamir abim parlayan gözleriyle.

"Belli oldu neden bu kadar heyecanlandığın. Duyduğuma göre baba tarafını em son 8 ay önce görmüştün ama gelecekleri zaman heyecanlı değildin" 

"Çünkü onları günahım kadar sevmem, ama anne tarafında ki kuzenlerim için Parsın ruhunu ortaya koyarım" gülmeye başladık. Komik olmayan şeylere bile gülebilirdim çünkü neden olmasın dimi. 

Biz konuşmaya devam ederken zil çalmıştı. Milan bile heyecanlanmıştı. 

Annem kulpu tuttu ve aşağıya çekti. Kapı açıldı ve ayaklarımızın önüne bir beden düştü. 

Hızla toparlandı ve ayağa kalktı.

"Mükemmel bir giriş yapacaktım be teyze bozdu her şeyi. Çok özlemişim sizi o yüzden kapıya yaslı bekliyordum." dedi. 

"Bir dakika bakar mısınız" dedi Pamir abime doğru. Pamir abim arkasını dönmüştü bilerek. 

"Ne istemiştiniz" dedi Pamir abimde.

"Bu şehrin en şerefsizini" dedi ve o an Pamir abim arkasını döndü. Ağzını sahte bir şaşkınlıkla açtı.

"Haaa Bartu" dedi ve eşofmanını çekerek kucağına atladı. 

Kurtlar vadisinde ki o sahneyi yapmışlardı...

Herkes kahkalarla gülüyordu, bende dahil.

Herkes birbirine sarılıyordu bende en sonunda kollarımı kendime saracaktım. 

"Hoş geldiniz" dedi annem herkese hitaben. 

Bir şey öğrenmiştim, anne tarafım Antepliydi ve Antep'te oturuyordu..

Küçükken Meryem'e çok ağlıyordum neden Antepli değilsiniz diye, şansa bak. 

"Hoş geldiniz" dedim bende. 

"Hoş bulduk kızım" dedi ve önümde durdu annneanne. Sanırım elini öpmem gerekiyordu. Eline uzandım, ilk önce öptüm sonra da alnıma yasladım. 

Kerem dedemizin 1 yıl önce vefat ettiğini söylemişti. Üzülmüştüm, dedem olmasını isterdim. 

İki tane kadın vardı ve ikisi de anneme çok benziyordu. Ben de mükemmel zekamı kullanarak onların teyzelerim olduğu kanısına vardım. 

"Merhaba" dedim. Çok heyecanlanmıştım. 

Annemden daha küçük olduğunu düşündüğüm kadına elimi uzattım ama o beni kendine çekti ve sarıldı.