SARCALAR (TAMAMLANDI)

3.0

Bugün Barlas'la buluşacaktık. Heyecanlı değildim ama heyecanlıydım.

Okuldan çıktıktan sonra yakınlarda bir kafeye gidecektik. Kerem'e nasıl yalan söyleyeceğimi bilmiyordum.

Aradan hafta sonu geçmişti. Toparlanabilmiştim ve artık onları hatırladığımı öğrenmişlerdi. Ufak bir tartışma çıkmıştı ama haklı olan her zaman ki gibi bendim.

Yataktan kalktım ve banyoya girdim.

Saçlarımı taradım ve at kuyruğu yaptım. İşim bittiğinde giyinme odasına geçtim ve üzerime okul formasını giyindim. Etek gün geçtikçe kısalıyordu. Azcık sulamak gerekiyordu demek ki.

Formamı da giyindikten sonra çantamı alarak merdivenlere yöneldim.

Abimlerin kaldığı kattan geçerken, Milas abimin kapısı açıldı ve o da bana aşağıya kadar eşlik etti.

"Oo gecikmişsin bugün" dedim.

"Evet ya öyle oldu"

Bu sefer masada Milas abim ve ben yoktuk sadece. Sonunda tek beni beklemiyorlardı.

Hemen yerlerimize geçtik ve yemeye başladık.

Varis abim ve babam erken çıkmıştı. Hastane ile ilgili bir şeydi herhalde.

Kahvaltı bittikten sonra odama çantamı almaya çıktım. Kerem'de peşimden çıkmıştı.

"Aras'lar gelecek birazdan ilk dersi ekip kafeye gideceğiz. Sende gelmek ister misin?"

"Sence?" Böyle bir fırsat vardı ve ben kaçıracaktım öyle mi.

"Milan ne olacak" dedim. Sonuçta bizimle o da okula geliyordu ve annemlere ötebilirdi.

"O bugün okula gelmiyormuş." Beyefendiye bak istediği zaman okula gelmiyor.

"Tamam, çantamı alıp geliyorum" dedim ve merdivenleri hızla çıkarak odama geçtim.

Çantamın fermuarını kapattım ve telefonumu da alıp odadan çıktım. Ben kapıyı açtığımda Keremin de kapısı açılmıştı. Sırtında çantası ile geldi yanıma.

"Hadi inelim" dedi ve yanağımdan makas alarak merdivenlerden inmeye başladı.

Yüzümde ufak bir tebessümle bende arkasından indim. Mal falandı ama seviyordum bu çocuğu.

Aşağıya indiğimizde, anneme görünmeden hızla çıktık evden. Barlas'lar kapının önünde bizi bekliyordu.

"Nerede kaldınız ya" dedi Kaan. 

"Anca çıktık evden" 

"Hadi gidelim" dedi Barlas. Mutlu görünüyordu. 

"Kerem sen Selami abiyle konuştun mu" dedim. Yoksa nasıl çıkacaktık sonuçta o bırakıyordu bizi okula. 

"Evet ayarladım bir şey söylemeyecek annemlere" 

"İyiymiş. Nereye gidiyoruz?" dedim. 

"Okulun orada bir kafe açılmış oraya gideceğiz" dedi Aras. 

"Okul eve uzak ama nasıl gideceğiz" 

"Otobüsle" şaşırmıştım çünkü Kerem'de hiç otobüse binecek tip yoktu. Benim İstanbul kartım her ihtimale karşı her zaman yanımdaydı. O yüzden sıkıntı yoktu. 

"Kerem nasıl kabul etti" diye sordum. 

"O teklif etti" dedi Barlas. 

"Kerem, şaşırtıyorsun son günlerde beni" dedim.