Bu bölümü de @softlyxq ya ithaf ediyorum.
Aşağıda görünmüyormuş başımın etini yedi yukarıya yaz diye. Buyur canım.
Medya:hazır sokak nöbetçilerinin geçtiği bölüm yazmışken bu şarkıyı da buraya koyuyorum.
"Beren kahvaltı hazır hadi gel" düşüncelerimi bölen Milas abimin sesiydi.
"Geliyorum" diye bağırdım.
Yataktan kalktım ve giyinme odasına geçtim. Altıma eşofman üstüme de tişört geçirdim. Bugün evden çıkasım yoktu.
Aşağıya indim, ortalıkta kimse yoktu. Yemek odasına geldiğimde herkes yerinde oturmuş her zaman ki gibi beni bekliyorlardı.
"Günaydın" dedim.
"Günaydın" dediler hep bir ağızla.
Ben de yerime geçtim yemeğe başladık.
"Baba ben bugün okula gitmek istemiyorum" dedim.
"Neden kızım, bir şey mi oldu?"
"Yok sadece biraz halsiz hissediyorum."
"Tamam kızım"
"Baba biz de gitmeyelim Beren'i tek bırakmayalım. Hem halsizmiş" dedi Kerem.
"Baban da salak zaten dimi Keremciğim" dedi babam.
"Yok babacığım estağfurullah"
"Daha düzgün bahaneler bulun"
"Ne bahanesi baba. Tamamen Beren içindi."
"Tabi canım"
Bir süre daha yemeğe sohbet eşliğinde devam ettik.
"Ellerine sağlık Sevim abla" dedim.
"Afiyet olsun kızım"
Sandalyemden kalktım ve mutfağa geçtim. Kahve yapıp odama geçecektim.
Kahve makinesi 2 kaşık kahve koydum ve suyunu da koyduktan sonra düğmesine bastım.
5 dakika sonra makine hazır olduğunu belli eden sesi çıkardı. Demliği çıkardım ve kupaya boşalttım.
Demliği sudan geçirdim ve mutfaktan çıktım.
Kerem'de beni bahane ederek bugün okula gitmemişti.
Şu an evde sadece Kerem ve ben vardık. Sevim ablanın işi olduğu için bugün erken çıkmıştı.
Merdivenlere yöneldim ve odama çıktım. Kendi odama geçerken Kerem'in odasının önünden geçmiştim ve bazı şeyler duymuştum.
"Bugün evde sadece Beren ve ben varız. Bize gelsenize bir şeyler yaparız" dedi Kerem. Sanırım telefonla konuşuyordu.
"Oğlum belki kız istemez" dedi Kaan. Sesinden anlamıştım.
"Sorarım ama bir şey diyeceğini sanmıyorum"
"Tamam hadi görüşürüz. Bize haber verirsin"
"Tamamdır görüşürüz" sesler kesildiğinde ben de odama geçmiştim.
Kupayı masanın üzerine bıraktım ve odamda ki küçük kitaplığa geçerek kendime kitap baktım.
Sonunda karar verdiğimde kitabı elime aldım ve sandalyeme oturdum. Adı Sokak Nöbetçileriydi.
Kitapları ben almamıştım o yüzden konusu hakkında pek bir fikrim yoktu. Büyük ihtimalle Kerem almıştı.
Sayfayı çevirerek okumaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARCALAR (TAMAMLANDI)
ChickLitHep beraber 17 yılımın nasıl mahvolduğunu izliyoruz. 17 yılın ardından benimle aynı gün doğan kızla karıştığımız ortaya çıkıyordu. Gerçek sandığım ailem her ne kadar bu güne kadar bana hem fiziksel hem ruhsal şiddet uygulasalar da 17 yıl yani boru m...
