SARCALAR (TAMAMLANDI)

4.7

Aren: yarın seni ağaç eve götürüyorum...

Siz: omg çok heyecanlandım

Aren: sadece yarını bekle

Siz: fesat anlamalı mıyım?

Aren: Beren...

Aren: yatma zamanın gelmiş

Siz: peki.. oysa çok masum bir soruydu

Aren: iyi geceler canım iyi geceler

Siz: iyi gecelerr

Telefonumu uyku moduna aldım ve komodinimin üzerine üzerine koydum. Üzerime yorganımı çekerek gözlerimi kapattım.

Sabah Varis abim odama gelip beni uyandırmıştı. Odamdaki işlerim bittiğinde çantamı omzuma atıp aşağıya indim.

Sınava 2 haftadan az kalmıştı ve ben ne yapacağımı bilmiyordum.

"Günaydın" dedim bahçeye girdiğimde. Havalar ısındığı için artık kahvaltıları bahçede yapıyorduk.

"Günaydın kızım"

Herkes sofraya oturduğunda yemeye başladık.

"Ee çocuklar heyecan var mı sınav için" dedi babam.

"Var var özelikle Kerem abim heyecanından kendini duş başlığıyla boğacak, o derece" dedi Milan.

"Benim sınavım mükemmel geçmişti, sizde abinizi örnek alırsınız artık." dedi Pamir abim. Şunun şu egosu..

"Kızım sen nasıl hissediyorsun"

"2 hafta sonra iyi bir şeyler gireceğini babacığım" bunu tabiki sesli söylememiştim ama Milas abim yanımda oturduğu için duyup gülmüştü.

"Heyecandan öleceğim" dedim sahte bir heyecanla.

"Artık hayırlısı neyse o olsun, bu sene çok zordu bizim için. Size sınav konusunda ikimizde bir şey diyemeyiz." dedi annem. Haklıydı bu sene her şey üst üste gelmişti ve sınavı düşünecek halimiz kalmamıştı.

Kahvaltım bittiğinde iyi bir insan olduğum için tabağımı alıp mutfağa götürdüm.

Bahçeye çıkarken çantamı dış kapının kenarına koymuştum. Mutfaktan çıktıktan sonra çantamı da alıp dışarıya çıktım. Milan ve Kerem beni bekliyordu.

"Hadi gidelim" dedi Kerem ve ilerideki arabaya doğru yürümeye başladı, bizde arkasından ilerledik.

Araba okulun önünde durduğunda sırayla indik. Bugün derse çok az bir zamanla geç kalmıştık. Çok sıkıntı olacağını sanmıyordum.

Milan kendi sınıfına giderken Kerem kolumdan tutarak beni durdurmuştu. 

"Kantine inelim mi, ilk derse hiç giresim yok" böyle bir fırsatı kaçıracak kadar mal değildim. 

"Olur" dedim ve çıktığımız merdivenleri geri inmeye başladık.  

"artık kardeşine ısmarlarsın bir kahve" dedim kantine indiğimizde. 

"Görende fakir sanacak" 

"Fakırım ben, fakır fakır fakır" dedim gülerek. Gözlerini devirerek ikimize kahve almaya gitti. 

"Çok iyi biri olduğum için çikolata da aldım. Sevap işleyelim az" dedi Kerem. 

"Waow" 

"Ee anlat bakalım, ne var ne yok" dedim kahvemden bir yudum alarak.