SARCALAR (TAMAMLANDI)

3.7

Varis abimin odasından çıkıp aşağıya inmiştik. Bahçede oturuyorduk.

Bir hafta hızlı geçmişti. Anneannemler evlerine dönmüştü.

Annem abimlerin küçüklüğünü anlatıyordu.

"Bir gün Pamir'le birlikte evin yakınlarında ki avm ye gitmiştik. Bİ mağazaya girmiştik, ben kendime bir şeyler bakıyordum. Pamir yanımdan ayrılmış, o zamanlar 7 yaşında. Ben bakınıyorum etrafa yok. 5 dakika sonra yanıma geldi. Bir kızın elini tutuyordu. 'anne bak gelinin' dedi bana. Ben şok oldum. 'oğlum ne diyorsun' dedim. 'anne kasadaki kadın bizi evlendirdi, artık Dicle benim karım. Eve gelmiyorum benim geçindirmem gereken bir ev var, çalışmam lazım' dedi. O gün kızla zor ayırdık Pamir'i. Hatta baban bile geldi ayırmak için." dedi annem. Hepimiz gülüyorduk, Pamir abim hariç.

"Yedisinde neyse yetmişinde de o dur lafı tam Pamir'e göre" dedi Pars.

"Anne bu yaptığın doğru oldu mu şimdi, ağızlarına sakız oldum. İntikam listeme bir isim daha eklendi" dedi Pamir abim.

"Ve şimdi çok konuşan Pars'ı ifşalama zamanı, son gülen iyi güler ikiz" dedi ve sinsi bir gülüş sundu bize.

"Pamir lütfen salak saçma bir şey anlatma"

"Ben anlatayım da sen salak saçma olup olmadığına karar ver" dedi ve anlatmaya başladı.

"18 en fazla 19 yaşındaydık. Arkadaş ortamımız vardı onlarla beraber buz patenine gitmiştik. Hiç birimiz düzgün süremiyorduk tabi. Yine de dengede durabiliyorduk. Pistte 2 görevli vardı, biri kız biri erkek. Pars kız olandan hoşlanmıştı, ilgisini çekmek istiyordu ama ne yapacağını bilmiyordu"

"Bence artık yemek yemeliyiz ben çok acıktım ne dersin Milan?" dedi Pars abim konuyu kapatmaya çalışarak.

"Yok abi ben şu hikayenin sonunu merak ettim"

"Pis satıcı seni"

"Bölmeye çalışma canım, anlatacağım. Neyse baya bi düşündü nasıl ilgisini çekmeye çalışabilirim diye, en sonunda da buldu. Kızın olduğu tarafa doğru kaymaya başladı. Kızın yanına geldiğinde de sanki dengesini kaybetmiş gibi kayıp düştü, bilerek. Düşerken kızın koluna tutunmuş olmalı ki beraber yere düştüler. Kız kalktı ve Pars'a sinirle bir şeyler söyleyip uzaklaştı. Pars baya üzülmüştü. Yani Pars zort." komik ama üzücüydü. Komik tarafı daha ağır basıyordu ama.

Bununla bir yıl daha dalga geçebilirdim.

"Çocuklar hadi yemeğe geçelim, hazırıdır şimdi" annem Pars abimi korumak ister gibiydi.

"Bence de çok iyi fikir" dedi Pars abim ve hızla kalkıp içeriye girdi. Biz de kahkaha atarak arkasından eve girdik.

Yemek gerçekten hazırdı. Yerlerime geçtik ve başladık.

" İkiz olduğunuz o kadar belli ki çapkınlık seviyeleriniz bile aynı" dedim gülerek. Abimler de bana katıldı.

"Çok ayıp Beren. Nav yu sak Beren. Kamon apolıcays Beren. Abilerinle öyle konuşulmaz, cıs abicim cıs"

"Siz onu bunu bırakında geçen deneme de 98 i 2 ye bölüp 39 bulmuşum. Hoca ve arkadaşım dalga geçmiş benimle" dedi Kerem. Yüksek sesle güldüm.

"İkiz bende olsam bende dalga geçerdim. Sınava kalmış şurada bir kaç ay sen daha 98 i 2 ye bölemiyorsun. Sende parlak bir gelecek görüyorum" Kerem somurttu.

Yemek bittikten sonra herkes odasına çekilmişti. Ben de odama geçmiştim ve yatağımda oturuyordum. Cidden sıkılmıştım.

Kaan'ın kurduğu gruptan mesaj geldi.