"Size otuz yıl vermiştim."
"Sadece iki yıl daha istiyoruz! Bu kadar gaddar olma!" diye bağırdı yaşlı adam. Yanındaki karısını arkasına saklayarak öfkeli gözlerle karşısındaki ölümsüz yaratığa baktı. Kıkırdayan yaratık "Olmaz~ Eğer yaşamanıza izin ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Efendim iyi misiniz?" diye soran Ukranyalı asker ülkesi için endişeleniyordu. "İyiyim ben." diyen Ukranya hiç de inandırıcı değildi. Bunu asker de anlamıştı. "Ama efendim dünden beri çok üzgün ve düşüncelisiniz. Acaba Bay Konfederal Amerika ile görüşmenizde bir sorun mu ol-"
"Kardeşin var mı asker?" diye sorarak askerin sözünü kesmişti Ukranya. Gülümseyerek başını sallayan asker, "Var efendim. On bir yaşında erkek kardeşim var. Ben burada olduğum için ona büyük babam bakıyor." diye cevapladı soruyu. Suratında endişeli bir yüz ifadesi oluşmuş olan Ukranya, kekeleyerek "Ya sen ölürsen? Sen öldüğünde büyük baban kardeşine bakar mı? Nasıl geçinirler?" diye sordu. Gülümsemeyi sürdüren asker, "Büyük babam yakında ölür. O zaman kardeşim kendi başının çaresine bakar. Aç kalmaz. En azından on sekizine kadar iyi bir hayat yaşayabileceği bir miktar para var. Akıllıdır kardeşim. Kimseye kendini ezdirmez. En kötü Kırım'daki annemin yanına gider. Aç kalmaz. Sürünmez." diyerek elindeki silahı sıkıca tuttu.
Askerin "Peki ya siz efendim? Kardeşleriniz için endişeleniyor musunuz?" sorusu Ukrayna'nın gözlerinin dolmasına neden olmuştu. "Aramızda kalsın ama bunu hiç yapmak istemiyorum. Onlar da insan ve biz onları patlayacak bir nükleer santrale çekiyoruz. Bu acımasızca."
"Öyle efendim. Malesef ki aç gözlülük bu tür şeylerin önüne geçiyor."
"Bayan Ukranya, kontrol odasına bekliyorlar sizi." diyen görevliye bakarak başını salladı Ukranya. Tekrar askere dönüp gülümseyen Ukranya, "Eğer ki ölürsen kardeşin için gerekli bütün her şeyi sağlayacağım. En iyi eğitimi almasını ve huzurlu bir hayat yaşamasını garanti ediyorum." diyerek hızlıca kontrol odasına gidip mikrofonu açtı.
"Plan daha önce anlattığım gibi. Onları Çernobile çekeceksiniz. Çernobilin patlaması ne bize ne de onlara yarar sağlayacağı için size ateş edemeyecekler."
"Anlaşılmıştır!"
-
Yumruğunu masaya vuran Rusya, "SAKIN ORAYA YAKLAŞMAYIN! BU BİR TUZAK! SİZİN ATEŞ EDEMEYECEĞİNİZİ BİLDİKLERİNDEN ORAYA KAÇTILAR!" diye bağırdı sinirle. Anlından terler akıyordu. Sinirden kızarmıştı. Endişeliydi de. Çernobilin patlaması ne onlar için ne de Ukranya için yarar sağlayacaktı.
"Ama efendim zaten şimdiden on kaybımız var! Ateş etmeliyiz!" diyen askere mikrafondan "Eğer ateş ederseniz hepiniz orada ölürsünüz! Parçalarınız bile bulunmaz! Geri dönüb hemen! Başka bir plan hazırlayacağım!" diye bağırdığında asker homurtular çıkarsa da Rusya'nın dediğini yaparak geri dönmüştü.
-Geçmiş-
"Kosova için kim yemin edecek?" diye soran Sovyetler Birliği, balkan ülkelerine bakıyordu. Sırbistan hepsini temsil edecek olan ülkeyi öldürüp kendisi temsilci olunca Sovyetler Birliği onu çağırmayı istememişti. Zaten iki kardeş birbirlerinden hep nefret ederlerdi. Gerek babalarının kendilerine sevgileri yüzünden gerek fikir ayrılıkları yüzünden.
