Chapter 37

182 6 0
                                    

Chapter 37 

Brave 

I don't want to conclude anything pero sa tingin pa lang na binigay ng dalawa sa'kin ng araw na yun alam kong nakita nila. Hindi ko alam kung ano ang pwede nilang gawin because until now I can still remember the warning of Quinn to me. 

Ayoko na isipin na sila mismo ang sisira sa'kin pero parang ganun kasi ang lumalabas sa'kin kaya hindi ko maiwasang hindi mag-isip. I am scared to the point na hindi na ako nakausap pa ni Michael ng matino ng araw na yun at mabilis akong nagyaya na umuwi na sinunod niya na lang without asking me anything even though I know that he is also confused on what happen to me pero hindi siya nagtanong even until now hindi pa din siya nagtatanong. 

It's the day of the concert at simula ng araw na yun he didn't ask and act casual to me kahit na ako madalas wala sa sarili dahil sa mga iniisip ko. 

"Chantal, okay ka lang ba?" Rosalie ask me habang inaayusan ako at gulat naman akong tumingin sa kanya at tumango. 

Michael is the one who drive me here at the venue and still wala pa din siyang tinanong and he tell me good luck at sinabing siya na daw ang bahala kay Mommy dahil magkatabi ang seat nila sa VIP. Wala na akong pakialam sa pwedeng isipin ng iba pag makita nila si Michael na kasama si Mommy at ganun din naman si Michael. 

Ang tanging inaalala ko na lang naman ngayon ay ayokong masaktan siya dahil sa ilaw na meron ako. Ayoko na masaktan siya sa pwedeng mga mangyari dahil sa'kin. Ayoko na masira siya yun lang. 

"I'm okay." I said trying to cheer myself up dahil ayoko naman na maapektuhan yung performance ko mamaya. Ilang oras pa naman bago mag-start yung concert pero kinailangan namin ni Jayce na magpunta ng maaga para sa rehearsal at nandito na din sa venue si Zemira si Irene naman mamaya pa daw dahil wala naman siyang performance dahil kami ang magkasama sa stage while talking about certain stuff. 

Mukhang hindi lang din naman ako ang wala sa sarili e dahil kaninang rehearsal din parang wala din sa sarili si Jayce dahil ilang beses siyang namali sa choreo niya kahit na alam kong focus talaga si Jayce sa choreo niya dahil napapanood ko naman siya na magpractice pero iba siya ngayon araw. 

Everything is making me nervous as hell and I am trying to ease that with Michael's words. Pilit kong inaalala lahat ng sinabi niya sa'kin to cheer myself up. Alam ko naman na hindi dapat ako matakot sa pwedeng gawin nila Quinn because I am always confident na hindi nila ako masisira ng ganun na lang but they can ruin Michael! Yun ang hindi ko matatanggap. 

Nagpaalam ako kay Rosalie na pupuntahan ko lang si Jayce at tumango lang naman siya sa'kin at walang sinabi and when I enter Jayce dressing room nakahiga sa couch at nakapikit and when I look at his PA to ask if he is sleeping using our eyes mabilis naman siyang umiling sa'kin kaya mabilis akong umupo kung saan siya nakahiga. 

"What is our problem there, Jayce?" I ask at dumilat naman siya at tumingin din sa'kin.

"What is also our problem, Chantal?" He asked kaya hindi ko na napigilan pa ang matawa sa kanya. 

"It's just so hard if you want to protect someone. You badly want to protect the person who is willing to accept the bullet for you while you can't let him or her do that. You can't just watch, right?" I said and smile at mabilis naman siyang napaayos ng upo kaya sumandal na ako sa couch. 

"Yeah, but do you know what I realize? In our world we can't always protect a person what you need to do is to be brave for him or her. Be brave enough to let the whole world know about that person without thinking of anything." he said and when I look at him kita ko yung seryosong expression ng mukha niya. 

"Is it that girl?" I asked at tumingin muna siya sa'kin bago tumango kaya naman napangiti na lang ako sa kanya. 

"Chantal, you will support me right?" he asked and that confused me. 

Falling to the Spotlight Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon