Müdür

Yüzümüzdeki Mutluluk

"O, benim denizimin en güzel kıyısı..."

Hepimiz inmiştik. Müdür de oradaydı. 3'müz aynı koltuklara oturup beklemeye başladık. Yanımıza bir çocuk oturmuştu daha doğrusu Afet'in yanına.

Burak;
-Selam. Ben Burak.

Hepimiz bir ağızdan;
-Selam.

Burak Afet'e bakarak;
-Merhaba.

Afet kafasını çocuğa çevirerek;
-Merhaba. Benimle Tanışmak mı istiyorsun?

Burak gözlerini büyüterek;
-Aslında evet. Okulda üçünüzün birlikte takıldığınızı görüyorumda çok havalı gözüküyorsunuz. Yani Sen daha daha havalısın.

Burak Afet'e hayran bakışlarıyla bakıyordu. Sanırım Burak Afet'e bir iltifatta bulunmuştu.

Afet;
-Ben Afet. Memnun oldun mu? Diye gülmeye başladı.

Burak;
-Afet mi! Bir isim bir insana bu kadar nasıl yakışabilirdi?

Afet gülerek?
-Canım birkere bana her isim yakışır.

Burak;
-Aa doğru. Tabikide haklısın. Arkadaş olalım mı?

Afet;
-Olur. Ama öncelikle senin etrafında çok kızlar var. Sana Şerefsiz Burak desem nasıl olur? Diye gülmeye başladı.

Burak kahkaha atarak;
-Aa onlar benim peşimden geliyor ama neyse tabikide diyebilirsin.

Afet;
-Tamam o zaman memnun oldum.

Afet ve Burak baya iyi anlaşmaya başlamışlardı bile. Ben ve Gökay kendimizi dışlanmış gibi hissetmemize rağmen kimseye birşey çaktırmadık. Afet ne yalan söyleyim çok güzel ve havalı bir kız. Onunla arkadaş olduğum için çok mutluyum. Burak ise şakalar, espriler konusunda Afet gibiydi. Çok güler yüzlü, şakacı birisiydi. Burak daha sonra bizimle de tanışmıştı tabikide. Hepimiz tanıştıktan sonra Burağı' da aramıza almaya karar verdik. Dörtlü bir grubumuz vardı. Hatta benim aklıma bir fikir gelmişti.

-Arkadaşlar. Bana numaranızı verin. Bende whattsapp grubu kurayım oradan konuşuruz. Nasıl olur?

Afet;
-Aa harika bir fikir kanka olur yapalım.

Gökay;
-Aynen olur tabikide.

Burak;
-Tabikide ben olmadan olmaz yani biliyorsunuz.

Afet;
-Ne demezsin.

Herkes bana numarasını verip bir whatsapp grubu oluşturmuştuk. Grubun adını " Boş konuşanlar" diye kaydetmiştim. Grubun resmi yoktu. Hazır konferans salonu karanlıkken ve daha birşey başlamadan üçünün telefonun flaşı ile komik bir fotoğraf çekmeyi düşündüm. Kamerayı açtım ve flaş ayarını ayarlayıp resim çekmeye başladım. Öyle komik fotoğraflar ortaya çıktı ki çok komikti.

Gökay
-Abi kim yaptı lan gözüm acıdı.

Afet;
-Yani kim yaptıysa kesin kötü çıktım.

Burak;
-Kim yapmışsa ellerine sağlık. Teşekkürler.

-Arkadaşlar ben yaptım. Grubun fotoğrafı yoktu. Bende sizi çekeyim dedim.

Hepsi gülmeye başladı. Ben grubun fotoğrafını onların fotoğraflarını koyup grubumuzu kurmuş olduk.
Grubu kurduğumuza göre bütün çektiğim komik fotoğrafları gruba atmıştım. Gülmekten ölüyorduk neredeyse. Konferans başlamıştı. Koca bir ekranda bize bir animasyon izlettiler. Animasyon bittikten sonra hepimiz konferans salonundan çıkmıştık o zaman da zaten zil çalmıştı.

Afet;
-Abi Burak baya kafa dengi bir çocukmuş ya. Diye gülmeye başladı.

Gökay;
-Aynen ya. Ortama hemen ayak uyduruyor.