Müdür

Öğlen Kahvesi

"Sen herkes değilsin. Herşeyimsin."

Sabah alarmımın sesiyle ilkilerek uyanmıştım. Etrafa bakınıp alarmı kapatmıştım. Okulda değilim? Odamdayım. Rüya görmüşüm... Çok garip bir rüyaydı bundan bi anlam çıkaramamıştım. Yatağımdan kalkıp elimi yüzümü yıkamıştım. Kahvaltı yapmak için aşağıya inmiştim. Kimse yoktu yine etrafa bakınıp mutfağa doğru ilerlemiştim.
Aaaah doğru ya. Bugün haftasonuydu. Bende okul var zannedip alarm kurmuşum. Kafam şu sıralar nedensizce çok karışıktı.
Kahvaltı yapmaya üşendiğim için mısır gevreği yemiştim. Televizyonun karşısına geçip saatlerce oturmuştum. Annemle babam hala gelmemişlerdi neden bilmiyorum. Canım iyice sıkılmıştı. Daha daat öğlen 12:00 olmuştu. Biraz dışarıya çıkmaya karar vermiştim. Üstümü giyip dışarıya çıktım. Biraz hava almak iyi gelirdi. Kulaklığımı takmıştım müzik dinliyordum. Baktım etraf çok sakindi. Sadece kuş cıvıltılarını duyuyordum. Hoş bir hava vardı. Yolda yürürken karşıya geçicektim. Yaşlı bir teyze vardı. Karşıdan karşıya çok yavaş geçiyordu o sırada kırmızı ışık yanmıştı. Teyzeye gülümseyerek koluna girmiştim. Onu karşı tarafa geçirmiştim. Teyze yüzüme bakıp elimden tutup bana teşekkür etmişti, gülümseyerek yanımdan ayrılmıştı. Çok tatlı bir teyzeydi. Tekrardan karşıya geçecekken baktım ki kırmızı ışık yanıyordu. Doğru, unutmuşum. Kulaklığım çıkmıştı. Geri takacakken kulaklığımı biri elimden almıştı. Başımı yana çevirdiğimde Borayla karşılaşmıştım.

Bora;
-Ahh Şebnem Ferah... Dünüm yok yarınım sır
Nasıl inanırım sanaa...?

-Dinliyor musun?

Bora;
-Tabikide. Bu güzel kadının sesini duymayan var mıdır?

Başımı önüme çevirmiştim. Yeşil ışık yandığında karşıya geçmiştim. Hala kulaklığımın teki Boradaydı ve peşimden geliyordu. Yürümeye devam ediyordum.

Bora;
-Bu arada az önce yaşlı teyzeye yardım ettiğini gördüm. İyilik meleğimisin?

-Beni mi gözetledin?

Bora;
-Şu vazgeçilmez huylarından biri. Soruya soruyla cevap vermek.

-Seninde vazgeçilmez huyun, konuyu değiştirmek.

Bora;
-Hazır cevaplıyız bakıyorum.

Durup Boraya döndüm.

-Öyle.

Bora;
-Canım kahve çekti. Öğlen vakti iyi gelmez mi?

-Aklımı okudun.

Bora;
-Her zaman. Şuralarda bir yerlerde bildiğim bi cafe var oraya gidebiliriz.

Borayla beraber cafeye doğru ilerlemiştik. Cafe girdiğimizde sıraya geçip kahve almak için sıra bekliyorduk. O sırada sıra bize gelmişti.

Cafe çalışanı;
-Buyrun ne isterdiniz?

-Ben macchiato alabilir miyim?

Bora bana bakıp;
-Iı şey bende aynısından alayım.

Cafe çalışanı;
-Tamamdır efendim. Lütfen yanda bekleyiniz hemen kahveniz hazır olacaktır.

-Teşekkürler.

Borayla beraber yanda kahvelerimizi bekliyorduk. Cafe çalışanı çok geçmeden elindeki iki kahveyi bize doğru uzatmıştı. Kahveleri tam alıcakken cafe çalışanı bir şey demişti.

Cafe çalışanı;
-Pardon. Sizin için bi sorun yoksa bir şey sorabilir miyim?

Bora;
-Buyrun?

Cafe çalışanı;
-Siz hanımefendinin arkadaşımısınız yoksa sevgilisi misiniz?

-Yok hay-

Bora;
-Sevgilisiyim. Bi sorun mu var?