Müdür

Romantik Tiyatro

"Seni seviyorum diyemem ama sana sarılabilirim..."

Sabah alarmımın sesiyle uyandım. Elimi yüzümü yıkayıp ailemle birlikte kahvaltı yapmaya mutfağa indim. Masaya oturdum. Babam gazete okuyor annem ise çay koyuyordu.

Babam;
-Günaydın kızım.

-Günaydın baba.

Babam;
-Dün niye gelir gelmez odana çıktın? Bare bize gününden bahsetseydin.

-Cidden çok yorgundum baba.

Yemeğimi bitirip sofradan kalktım annemle babama sarıldıktan sonra okuluma giderken durakta Bora'yı görmüştüm.

-Günaydın.

Bora bana gülümseyerek;
-Günaydın. Nasılsın?

-İyiyim sen?

Bora;
-Bende iyiyim.

İkimiz oturup otobüs beklemeye başladık. Birden Bora'nın yanına kocaman iri yapılı bir adam oturmuştu. Adamın oturmasıyla tam yere düşüyordum ki Bora belimden tutmuştu. Şaşkın şaşkın birbirimize bakıyorduk. Bora uzun süre gözlerini benden ayıramamıştı. Otobüs'ün gelmesiyle bakışmamız sona ermişti. Bora gözlerini başka yere çevirip elimden tutup otobüse hızlıca binmiştik. İkı kişilik koltuğa oturmuştuk. Ben cam kenarında oturuyordum Bora ise yanımdaydı. Yavaş yavaş uykum gelmeye başlamıştı. Yavaş yavaş kafam öne eğilmişti. Bora beni görüp elini yavaşca bana doğru uzatıp kafamı omzuna koymuştu. Bora derince yutkunmuştu. Otobüs'ün birden durmasıyla önümdeki direğe çarpıcakken Bora elini alnıma koymuştu. Bana baktıktan sonra hızlıca elini çekip arkasına yaslanmıştı.

-Teşekkür ederim. Bir an korkmuştum.

Bora;
-Sadece dikkat etmelisin.

Diyerek gülümsedi. Bende ona gülmüştüm. Bora ile otobüsten inip okula doğru yürümeye başladık. Borayla beraber sınıfa güle güle gidiyorduk. Gökay bizi izliyordu. Haberim bile yoktu. Sınıfa girip çantamı bırakıl ders başlamadan önce Gökay'ı görmek istedim. Sınıftan çıkıp birden önümde Gökay'ı gördüm. Bana sinirli sinirli bakıyordu.

Gökay;
-Derin senin Borayla ne işin var?

-Sanada günaydın Gökay. Bir işim yok neden soruyorsun?

Gökay;
-Kusura bakma bianda ikinizi yanyana görünce.

-Görünce ne?

Gökay;
-İ-işte görünce sadece sinirlendim.

Hayır ya hayır! Gökay aslında kıskandım demesi gerekiyordu. Sinirlenmek nereden çıktı ki.

Gökay;
-Bak Derin. Borayla aran iyi olmasın diyorum ama sen daha çok iyi oluyorsun!

-Gökay sen neden sürekli Boradan uzak dur diyorsun?

Gökay;
-Çünkü Borayı sevmiyorum. Ondan uzak durmanı istiyorum.

-Zaten hep aynı bahane. Borayı bahane edip duruyor-

Bir dakika. İnanmıyorum. Neden böyle bir şey dedim şimdi? Allahım şuanda yer yarılsa içine girsem yeridir.

Gökay;
-Neyi bahane ediyorum?

-Yani aslında Borayı sevmiyor olabilirsin ama benim konuşmamı niye engelliyorsun onu demek istedim.

Konuyu tolarlamaya çalışıyordum. Umarım birşey anlamaz.

Gökay;
-Derin sen başka birşey demek istedin heralde? Yalan söyleme bana.

Allahım ne olur zil çalsın birşey olsun da kurtulayım şu andan. Ben Gökay'a bakarken birden yanımıza bir tane kız geldi.

Kız;
-Merhaba. Derin ve Gökay. Tiyatro hocası sizi çağırıyor.