Müdür

Yaşlı Bayan

"Sevdiğin insanı çok uzakta arama."

Kafeden çıkmamızla beraber yol boyunca hiçbirimizden çıt çıkmıyordu. Neden bende bilmiyordum. Birden telefonumun çalmasıyla duraksayıp çalan telefonumu açmıştım.

-Alo? Efendim baba.

Babam;
-Kızım nerdesin?

-Dışardayım baba. Geliyorum şimdi.

Babam;
-İstersen ben almaya gelim kızım.

-Yok baba geliyorum yakınlardayım merak etme. Hadi öpüyorum.

Babam;
-Tamam kızım dikkat et kendine.

Telefonu kapatıp Gökayla Bora bana bakıyorlardı. İkisininde öyle bakışlarına bir anlam verememiştim. Durakta otobüsün gelmesini beklemeye başlamıştık. O sırada Bora bana bir şeyler sormuştu.

Bora;
-Serkan amca çok kızdı mı?

-Hayır. Babam böyle şeylere kızan birisi değil merak etme.

Gökay;
-Serkan amcayı bile tanıyamamışsın. Yazık.

Bora;
-Sen nereden tanıyorsun adamı?

Gökay;
-Sen gittikten sonra uzun uzun muhabbet etmiştik ordan tanıyorum.

O sırada otobüs gelmişti. Boranın Gökay'ın dediğine moreli ciddi anlamda bozulmuş gibiydi.
Otobüse bindikten sonra bir kızın yanı boştu. Gökay gözüyle onun yanına oturmamı istemişti. Bende oturmuştum. Gökay önümde Bora ise yanımdaydı. İkiside birbirlerine dik dik bakıyordu. Yanımdaki kız sürekli Gökay'a bakmaya başlamıştı. Bide sırıtıyordu. Pardon? O kimde Gökay'a bakabiliyor? O cesareti nereden almış acaba çok merak ediyordum. Hala bakıp sırıtmaya devam ediyordu. Gökay kıza bakmıyordu. Sonrasında sinirlenip ayağa kalkmıştım. Arkada iki kişilik yer vardı. Gökay kalktığımı görünce bana bakmıştı.

Gökay;
-Neden kalktın?

-Arkada yer var. Oraya oturmamız daha iyi olur.

Gökay anlam verememiş bakışlarla bana bakıyordu. Borada anlam veremeyip peşimizden gelmişti. Gökayla yan yana oturmuştuk. Önümüzde de bir yer vardı orayada Bora oturmuştu.

Bora;
-Neden buraya geldiniz?

Gökay;
-Derin öyle istedi.

-Evet.

Bora;
-Allah Allah. Birşey var kesinde.

-Birşey yok ne olsun. Sadece burda yer vardı buraya oturalım dedim. Ayakta kalmayın diye.

Bora;
-Hee anladımm.

Aradan dakikalar sonra durağın önüne gelmiştik. Otobüsten inip eve doğru yürümeye başlamıştık. Muhabbet edip evin önüne gelmiştik. Sağımda Bora, solumda ise Gökay vardı. Ben ise ikisinin arasındaydım. Başımı biraz yukarıya kaldırıp ikisine bakıyordum. Onlarda birbirine bakıyorlardı.

-Şey ben artık gideyim. Çok teşekkür ederim ikinizede iyi akşamlar.

Gökay;
-Ne demek iyi akşamlar.

Bora;
-İyi akşamlar.

Eve girmiştim. Kapıyı çalıp içeriye geçmiştim. Evet hazırım. Annemin azarını işiticektim...

Gökay'dan Devam...
Derin evine gittikten sonra Bora mal mal gülerek bana bakıyordu.

-Ne bakıyorsun? Gitsene evine olm.

Bora;
-Kim bilir belki sana bakmak hoşuma gidiyor.

Ne diyor bu? Delirmiş olmalı.

-Ne diyon olm? Manyakmısın?