Müdür

Gizli Sevgi

"Yarınlar hep güzel olacak denir. Oysa bu günler, dün'ün yarınları değil midir?..."

Aslında oturmasında bir sorun yoktu ama tek oturmaya alışmıştım. Hayır diyemeyeceğime göre yanımda oturmasını kabul etmiştim.

-Tabi oturabilirsin.

Bora;
-Teşekkür ederim.

Tebessüm ederek önüme dönmüştüm. Onca boş sıralar ve yalnız oturanlar varken benimle neden oturuyor anlamadım.

Bora;
-Aa buarada Ben Bora. Sen?

-Bende Derin. Memnun oldum.

Bora;
-İ-ismin çok güzelmiş.

-Teşekkür ederim.

Bora tam da Burağın anlattığı gibi biriymiş. İyi birine benziyordu. Dersimiz başlamıştı. Selma hoca dersimize giriyordu. 40 dakikalık ders sonrası zil çalmıştı. Gökayların yanlarına gidiyordum. Giderken arkamdan biri bana dokunmuştu. Arkama döndüğümde arkamda Bora vardı. Bora benimle konuşmaya çalışıyordu. Önümde ise Gökay vardı. Gökay sinirli bakışlarla Bora'ya bakarak bize doğru yaklaşmaya başladı.

Gökay;
-Selam. Heralde yeni geldin sen. Hımm adında Bora'ydı deme?

Bora şaşkın bakışlarla;
-Evet. Beni tanımana sevindim.

Ben sadece izlemekle yetiniyordum.

Gökay;
-Hoşgeldin. Ama bizim Derin ile gitmemiz gerekiyor. Hadi Derin.

Gökay kolumdan tutarak gitmeye başlamıştı. Birdr baktım diğer kolumu ise Bora tutmuştu. Gökay arkasına döndüğünde Bora'nın kolumdan tuttuğunu görünce daha daha sinirlenmeye başlamıştı.

Gökay;
-Hayırdır? Tanıştık işte. Hadi yoluna kardeşim.

Bora;
-Asıl sana ne oluyor? Derin'ni alıp da öyle gidemezsin.

-Şey alsında birşey olduğu yok. Olay çıkmasını istemiyorum. Lütfen!

Bora;
-Tamam canım. Sen nasıl istersen öyle olsun.

Gökay sırıtarak Boraya bakmaya başladı.

Gökay;
-Bak elimde kalacaksın. Okulu'nun ilk günü kavgayla geçmesini istemezsin öyle değil mi?

Bora;
-Derin için kavga edeceksem her zaman ederim.

Gökay kolumu bırakıp Bora'nın üstüne doğru yürümeye başladı. Bora'nın yakasından tutup;

Gökay;
-Olum dövüceğim seni bak. Sen Derin'i hangi ara bu kadar tanıdın?

Gökay'ı bu kadar bu kadar sinirli görmemiştim. Borayı dövecek gibi duruyordu arays girip ayırmaya çalıştım.

Bora;
-Asıl sen Derin'i ne ara bu kadar tanıdın?

Gökay;
-Sanane olum sanane! Senden daha iyi tanıyorum orası kesin. Her zaman her yerde benimle, ölene kadar da benimle olacak.

Ben birden yüzümü Gökay'a çevirdim. Gökay Bora'nın yakasını bırakıp benim elimden tutup merdivenlerden aşağıya inmeye başladık. Bora arkamızdan bakakalmıştı çocuk. Gökay bahçeye kadar elimi tutmuştu. Elimi bıraktı ve bana döndü.

Gökay;
-O çocuk kim Derin?

Kaşlarımı havaya kaldırarak;
-Bora. Biliyorsun bizim sınıfa yeni geldi. Yanıma oturdu.

Gökay kaşlarını çatarak;

Gökay;
-NE! O çocuk senin yanında mı oturuyor?

-Evet.