Ne Tesadüf

97 7 7
                                    

"Senin bir gülüşün herşeye bedeldi..."













Gökayla Burak koşarak yanımıza gelmişlerdi. Burağa birde bakmıştık ki arkasında Çiğdem denen o kız vardı. Az önce bize karışıp olay çıkaran kız nasıl oldu da Burağın yanına gitti? Burak, Çiğdem ve Gökay yanımıza gelmişlerdi. Burak sinirliye benziyordu...

Afet;
-Bu ne Burak?

Burak;
-Sana sormak lazım Afet. Sen artık okul dışında insanlara zorbalık mı yapıyorsun?

Afet;
-Ne zorbalığı Burak ne saçmalıyorsun? Benim kimseye zorbalık yaptığım yok. Şuanda gelip bana o arkandaki korkak kızı savunma.

Burak;
-Cidden Afet herkesden bekler senden beklemezdim...

-Burak kızın üstüne fazla gidiyorsun bir dur istersen. Bende Afet'in yanındaydım. Savunduğun kız Çiğdem 5,6 kişi toplamış burada Afet'i sıkıştırmışlardı üstüne gidiyorlardı. Hatta ilerindem bir kız el bile kaldırdı araya ben girdim Burak!

Gökay;
-Burak bi sakin ol abi. Çiğdem sende hadi evine git geç oldu.

Çiğdem;
-Yalan söylemeyin. İkinizde beni sevmediğiniz için bunları diyorsunuz.

-Ya bak git belanı başka yerde ara saçma sapan konuşma git hadi!

Gökay;
-Oo Derin hanım sinirlendiyse akan sular durur.

-Gökay Allah aşkına ciddi konularda ciddi ol ya.

Gökay;
-Konumuz ciddi mi?

Afet;
-Neyse Burak ben gerçekten de anlayacağımı anladım. Daha dünki kız için beni karşına alıyorsun. Bunca günlerdir, aylardır seni yanlış tanımışım...

Dedi ve Afet koşarak gitmeye başlamıştı.

Gökay;
-Abi ne oldu şimdi.

Burak;
-AFET!

Diye seslenmişti ama Afet duymuyordu. Gitmişti bile. Yüzümü Burağa dönüp;

-Gerçekten de çok garipsin Burak. Bu kızı da ağlatdıysan ben başka birşey demiyorum...

Dedim ve koşarak Afet'in yanına gitmiştim. Afet baya ağlıyordu. Onu teselli etmeye çalışıyordum. Otobüs durağına kadar gelmiştik. Otobüse binmiştik. Boş koltuklardan ikisine oturmuştuk. Burağın davranışları gerçekten de çok garipti. Burak deli gibi Afet'i seviyordu ne oldu da bian da dünki yeni bir kız için Afet'i karşına aldı ki?
Afet hala akan gözyaşlarını siliyordu. Afet bu haldeyken onu yalnız bırakamazdım. Onu evine kadar eşlik etmiştim. Afetle beraber evine gitmiştik. Afet'e yiyecek birşeyler hazırlamıştım. Afet'in annesi nedense evde değildi. Yemeğimizi yedikten sonra Afet'le baş başa oturup konuşmaya başladık.

Afet;
-Ya Derin inan aklım almıyor. Burak beni çok seviyordu. Bende onu...

-Herşeyde vardır bir yol üzülme. Hem Buraj sensin yaoamaz biliyorsun. Yarın veya başja bir gün illaki gelir barışır seninle.

Afet;
-O Çiğdem denen kız varsa barışmaz benimle.

-İnan barışır üzülme.

Afet;
-Barışır mı diyorsun?

-Evet eminim bak gör barışırsınız. Hem o Çiğdem denen kıza bakacak kadar akılsız değil Burak biliyorsun.

Afet;
-Aynen haklısın. Umarım barışırız. Kaç saat geçti aradan hala yazmadı.

-Yazar yazar oda belki senin yazmanı bekliyordur kim bilir...

Konuşmaya devam ediyorduk. Telefonumdan birden bildirim gelmişti. Bu mesaj Gökaydan'dı.

Müdür Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin