Yutkunarak elimi Akif Selim'in edebiyatçı ellerinden çektim. Ellerim titremeye başlamıştı ve Akif Selim edebiyatçı sezileriyle bunu hissederse soru yağmuruna tutardı beni.
Size anksiyetem olduğunu söyledim mi? Söylemedim mi?
Hoş, çünkü öyle bir şey yok. Sadece öfke problemim var.
Psikolojik sıkıntılarım var diyorum kızım neden anlamıyorsun?
"Ne diyorsun gene oğlum." diye yorgunlukla iç çekti Seda hanım. Her biri konuştuğunda geri geri adımlar atıyordum.
Yiğit, kedi gibi Furkan'ın ensesinden tutup öne doğru fırlattı.
"Bu şerefsiz, bize Alinda'nın sizle geleceğini, şarjının bittiğini ve telefonunun kapandığını o yüzden de telefonunu yanına almayacağını söyledi." diye bağırdı. Yutkunarak bir adım daha geriye attım.
"Bize de sizinle geleceğini söyledi." diye mırıldandı Seda hanım. Bağrışmalar artarken sessizce merdivenlerin oraya kadar geri geri gittim. Merdivenleri çıkacakken ayağımın takılmasıyla sessiz bir küfür savurdum ama herkesin bakışı çoktan bana dönmüştü bile. Kısa bir besmele çekip hızlıca merdivenleri çıkmaya başladım.
Arkamdan seslenenleri umursamadan ikişer üçer merdivenleri çıkarak odanın önüne geldim. Odaya hızlıca girip kapıyı arkamdan kapatıp kilitledikten sonra derin nefesler almaya başladım.
Sakin olmalıyım, sakin olmalıyım, sakin olmalıyım..
ANANI SİKEYİM SAKİN OLAMIYORUM!
Ellerimin titremesi artarken odada su olmadığı aklıma gelince ilaçlarımı içemeyeceğimi anladım. Söve söve yastık ve pike alarak balkona çıktım. Koltuğa yastığımı koyduktan uzanıp üstüme pikeyi örttüm. Uçan inekleri düşünerek sakinleşmeye çalışırken aklıma Demirkan ve sevgilisinin burada olduğu geldi. Sinir kat sayılarıma artarken bu sefer uçan inekler ve bulutların üstünde çiftleşene unicornları düşünmeye başladım.
Bir süre aptal aptal şeyler düşündükten sonra az çok sakinleşmiştim. Her ne kadar uyumuş olsam da şuan hem ruhen hem mental açıdan hem de bedenen çok yorgundum. Bir süre gözlerimi kapatarak uyumayı bekledim. Uçan inekleri sayarken ikiden sonra bilincim yavaş yavaş kapandı..
_______________________________________________________________________________
Şarkı mırıldanarak önümdeki teste bakarken derince ofladım.
"Senin gibi soruyu yazmak için kullanılan her harfin, her sayının, her şıkkın, yedi sülalesine girsinler!" diye mırıldanıp kitabı kapatarak kafamı masaya yaslayarak gözlerimi kapadım.
Bir süre öyle durduktan sonra kapı çaldı.
"Gelme!" diye bağırdım hiç kıpırdamadan. O sırada kapım açıldı. Kafamı kaldırıp göz devirerek gelen kişiye baktım.
Demirkan'ın sevgilisiydi?
Ona baygınca baktım, o ise bana çekinerek bakıyordu.
"Gelme dedim."
"Kusura bakma, Seda teyze gil seni yemeğe çağırmamı istedi de." dedi.
Teyze falan hayırdır kızım?
"Aç değilim." dedim ve geri kafamı masaya yasladım. Kız bir süre sustu.
"Ama, sabahtan beri bir şey yemedin. Düş-" tam konuşmasının devamını getirecekken ofladım. Kafamı kaldırıp ona baktım.
"Aç değilim! Teşekkür ederim beni düşündüğün için. Aç değilim ama. Çıkabilirsin şimdi." dedim sinirli sesimle. Kız bir süre durduktan sonra odadan çıktı. Arkasından göz devirip tekrar kafamı masaya yasladım. Gözlerim yavaş yavaş uyku moduna geçerken kapının açılmasıyla söverek kafamı kaldırıp kapıya baktım.
Akif Selim edebiyatçı yakışıklılığıyla karşımda duruyordu. Ona hayran hayran bakarken o gülüp yanıma geldi.
"Alinda, sabahtan beri bir şey yemedin. Hadi yemeğe gel." dedi ve elimden tutarak beni kaldırdı.
Abi ben aşığım bu adama ya!
Sessizce onun peşinden ilerlerken merdivenlerden inmeye başladık. Ona aşık aşık bakarken boğazını temizlemesiyle kendime gelerek kafamı çevirdim.
"Alinda." diye seslendi bana edebiyatçı sesiyle.
"Efendim?" diye mırıldandım. Sesine kurban olduğumun adamı..
"Benden.. Korkuyor musun?" diye sordu çekinir bir sesle. Şokla kafamı ona çevirip ağzım açık baktım.
Kim ona aşkından ölüp ölüp bittiğimi, komalara girdiğimi, rüyalarıma girdiğini, edebiyatçı sesine aşık olduğumu, kardeşi olmasam işin ucu polislik olsa da ona yavşayacağımı ve daha nicesi olduğunu söylemek ister?
