Üç gün, koskoca üç gündür Demirkan mesaj atmayı geç yüzme bile bakmıyordu!
İki gram hevesim vardı onu da götüme sokmuşlardı.
Sabırlı bir nefes verip yıkadığım yüzümü kuruttum.
Banyodan çıkıp bahçeye indim. Havalar güzelleşmeye başladığı için yemekleri, özellikle de kahvaltıları bahçede ediyorduk.
"Günaydın." Dedim Akif Selim abinin yanına otururken. Herkes bana karşılık verdiğinde gülümsedim. Sessizce kahvaltımızı ederken Seda hanım bu sessizliği bozdu.
"Ay akşama Deniz gil geliyor! Bildiğiniz üzere 1 hafta sonra canım ikizlerimizin doğum günü, beraber bir şeyler planlayacağız! Hem, Alinda ile ilk defa beraber geçireceğiz doğum gününü!" Dedi heyecanlı heyecanlı. Ağzımdaki zeytini zorlukla yutup gözlerimi Aren'e ve Ahmet beye çevirdim.
Aren alayla gülerken Ahmet bey gülümsemekle yetindim.
"Demirkan iyi değilmiş anne biz gitseydik keşke." Dedi Furkan. Kafamı hızlıca ona çevirdim.
"Neyi varmış?" Diye sordum. Furkan omuz silkti.
"Yaylaya gitmişti en son. Üşütmüş herhalde." Dedi. Kafamı sallayıp önüme döndüm.
"Valla çok geçmiş olsun oğlum ama şimdi olmaz ki. Kadının elini ayağını bir papuca sokmayalım. Eğer gelmezse siz gidersiniz." Dedi.
"Siz derken?" Diye sorguladı Varis.
"Ay aman oğlum. Furkan, Onur, Alinda, Aren falan işte. Deflin de gelmez büyük ihtimalle, abisinin yanında kalır, bakar ona."
"Ne gerek var anne!" Diye söylendi Yiğit abi. Seda hanım kaşlarını çattı.
"Sanane be! Gitsinler işte." Dedi Seda hanım. Neden bizi evden göndermeye çalışıyordu?
Geriye kalan yemeği arada ufak tefek konuşmalar harici sessiz bir şekilde geçirdik..
_______________________________________________________________________________
"Tamam canlarım, dikkatli olun lütfen. Akif'im yavaş sür kuzum."
Bizi Akif Selim abi bırakacaktı. Ablamla içi olduğu için önce bizi bırakıp sonra ablamı alarak dışarı çıkacaklardı.
"Tamam anne, görüşürüz." Dedi Akif Selim abi ve annemin yanağından öptü.
"Görüşürüz annem, Allah'a emanet olun."
Hep beraber evden ayrılıp Akif Selim abinin arabasına yürüdük. Ben hızlıca yürüyüp öne bineceğim sırada Furkan benden önce davranıp öne binerek göz kırptı. Göz devirip arkaya bindim. Onur da hızlıca yanıma oturup kolunu omzuma attı. Aren ve Akif Selim abi de binince kafamı Onur'ın omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım.
Sessiz bir yolculuğun ardından Akif Selim abi bizi bırakıp birkaç şey söyledikten sonra gitti. Bizde hızlıca kapıyı çalıp beklemeye başladık.
Birkaç dakika bekledikten sonra kapı Deflin tarafından açıldı. Nefes nefese bize bakıyordu.
"Ne oldu, nefes nefesin?" Dedi Furkan Deflin'in yanından geçip içeri geçerken. Deflin cevap vermek yerine yana dönerek duvara yaslanıp nefesini düzene sokmaya çalıştı. Biz de tek tek içeri geçtik. Onur hemen Deflin'in yanına giderken ben kapıyı kapattım.
"Abim banyoda düştü de. Onu kaldırmaya çalıştık." Gözlerim kocaman açıldı.
"Nasıl? Bir şey oldu mu?"
"Yok yok, iyi. Maşallah ona bir şey olmadı ama fayans kırıldı." Dedi gülerek. Furkan anıra anıra gülerken ben başımı iki yana salladım.
"Çalışıyorduk dedin, kim var yukarıda?" Diye sordu Aren. Deflin bana bakıp zorla gülümsedi.
"Şey ya, Ece var."
Gözlerim kocaman açılırken çantamı köşeye atıp hızlıca merdivenleri çıktım.
Ece, biz küçükken Demirkan ile sürekli aramıza girmeye çalışırdı ve kendisi Demirkan'ın kuzeniydi.
Merdivenleri ikişer üçer çıkıp Demirkan'ın odasının olduğu kata gelince odanın önünde duvara yaslanmış Ece'yi görünce gülümsedim. Demirkan'ın odasının kapısı kapalıydı.
Bu sefer sakin adımlarla odaya doğru ilerlerken Ece kafasını kaldırıp bana şaşkınlıkla baktı.
"Alinda?" Dedi sorgulayarak. Gülümsedim.
"Sana da merhaba Ece. Sevgilim yanına geldim bende." Dedim sevgilim kısmını bastırarak. Ece daha cok şaşırırken elimi kapının kulpuna attım. Açacağım sırada Ece beni engelledi.
"Yalnız Demirkan üstünü giyiniyor." Dedi. Elimin üstündeki elini tutup çekerek gülümsedim. Kapıyı açıp içeri girdikten sonra Ece bana şaşkınca bakarken kaşlarımı kaldırıp indirdim ve kapıyı kapatıp kilitledim.
Gülümsemem anında kaybolurken hızlıca arkamı döndüm. Arkamı dönmemle gözlerim kocaman açıldı.
Çünkü Demirkan tam karşımda üstü çıplak ve kaşından kanlar akarken bana sorgularcasına bakıyordu
