4 Yıl Sonra
"Hadi sofraya! Yardımınız dokunmadı bari bekletmeyin, açız!" diye bağırdı Esra içeriye doğru. Gülerek yerime oturdum ve diğerlerinin gelmesini bekledim.
"Geldik güzelliğim, birtanem, hayatımın anlamı geldik." dedi Atlas Esra'nın yanına oturup yanağından öperken. Esra da anında yumuşayıp ona sarıldı. Onların tatlı haline bakarken Demirkan yanıma gelip beni göğsüne çekti ve saçlarımın arasına öpücük kondurdu.
"Vay be, böyle bir rakı balık sofrası görmedim." dedi Varis abi gülüp yerine otururken. Onun bu dediğine hepimiz güldük.
Evet, Varis abi ile aramız düzelmişti. Bu 4 yılda olan değişikler gibi.
Seda hanım ve Ahmet beyi kabullenip onlara 'anne' 'baba' demeye karar verdim. Annem ile aramızdaki soğukluklar erimişti. Zaten onlar başbaşa tatile gidip yanlarında hiçbirimiz istemediği için abilerim bizdeydi.
Aren ile de aram düzeldi. Pek bozuk değildi ama kırgınlıklar vardı aramızda. Onları da hallettik. Varis abi ile olduğu gibi.
Ablam ve Akif Selim abi evlendiler. Bir tane kız çocukları var hatta. Ablam da ikinci çocuğa hamile. istemeleri gayet eğlenceli geçti. Atlas'ın babası Mahmut abiden istediler. Pardon, kankim Mahmut ve benden istediler..
Flashback
"Abla bol bol tuz dök." dedim tuzluğu ablamın önüne koyarken. Ablam bana ters bir bakış attı ve buzdolabından balı çıkardı.
"Ay aman! Tamam en kıyamayan sensin!" dedim burun kıvırarak. Ablam gülüp bardağın içine biraz bal koydu. Balı yerine koymaya döndüğünde bardağa hızlıca bir kaşık kadar tuz attım. Tuzu yerinr koyarken ablam abimin kahve tepsisini aldı ve derin nefes alıp mutfaktan çıktı. Diğerlerinin kahvesini önceden vermiştik.
Ablamdan önce davranıp hızlıca salona geçip yerime oturdum. Ahmet bey ve Mahmut abi sohbet ediyorlardı. Ablam Akif Selim abiye kahvesini verip yanına oturdu. Abim derin bir nefes alıp kahve fincanını eline aldı. Önce bir yudum aldı ve fincanı ağzından ayırmadan ablama baktı. Ablamın gözlerinin içine bakarak fincandaki kahveyi içti. Fincani tepsiye koyup ceketinin cebinden çıkardığı gülü tepsinin üzerine bıraktı.
Adam be!
Ablamın kulağına eğilip bir şey fısıldadığında ablam gözlerini kocaman açarak bana baktı ve kaşlarını çattı.
Sanırım tuz olayı öğrenilmişti. Ablam bir şeyler derken Ahmet bey boğazını temizledi ve kahve bardağını masaya bıraktı.
"Kahveler içildiğine göre artık konuya geçebiliriz." dedi oturduğu yerde toparlanırken. Mahmut abi bana baktı ve koltukta yana kaydı. Hızlıca yanın gidip oturdum. Kimse anlam veremezken Ahmet bey gülümsedi.
"Sebebi ziyaretimiz belli efendim. Gençler birbirini görmüş beğenmiş ve aynı çatının altında bir aile olmak istemişler. Uzun lafın kısası kızınız Esila'yı, oğlumuz Akif Selim'e istiyoruz." dedi. Mahmut abi benden tarafa döndü. ikimiz aynı anda boğazımızı temizleyip bacak bacak üstüne attık.
"Ne diyorsun kanks, verelim mi?" diye sordu. Diğerleri gülerken Yeşim abla ayıpladı.
"Aynı çocuk gibi ya!"
Onu takmadan Akif Selim abiye baktım.
"Valla bilemiyorum kankitocum. Damat beyin eli yüzü düzgün duruyor ama, bilemedim. Mesela, evi arabası var mı? Mesleği güzel mi, para getiriyor mu, ablama bakabilecek mi? Alkolü, sigarası var mı?" diye sorular sordum. Mahmut abi de başını sallayıp Akif Selim abiye baktı.
