My Diamond_kookmin

part64

انقدر جا خوردم که زبونم بند اومد. نامجون از حالت صورتم فهمید
یه مشکلی هست و به طرفم اومد. گوشی رو گذاشتم روی اسپیکر
و پرسیدم:
"چی دار ی میگی؟"
با لحن خونسردی جواب داد: "دارم میگم همسر جنابعالی الان تو
چنگ من اسیره و من قصد دارم زنده زنده بندازمش جلوی سگ
ها تا تیکه و پاره اش کنن. البته باید بگم تیکه و پاره تر از چیزی
که همین الان هست. یا اینکه می تونیم معاوضه اش کنیم. اون در برابر تو"
نامجون دستاش رو کنارش مشت کرد و زیر لب شروع به فحش
دادن کرد. تنم از عصبانیت و رودستی که از برادرم خورده بودم داغ
شد. از بین دندونای کلیدشده ام غریدم:
"اگر بلایی سرش بیاد آتیشت میزنم کای"
"خودت هم میدونی که هیچ کار ی نمیتونی با من بکنی"
"فکر میکردم اینا نقشه کثیف جونگین باشه نه تو. تو عقلت به
همچین چیزایی قد نمیداد"
درست حدس زدی . اینا همه نقشه جونگین بود. اون بود که ترتیب
دزدیده شدن جیمین رو داد. الان هم همینجا کنار من نشسته و داره
آرزو میکنه تا تو معاوضه رو قبول نکنی و اون بتونه با پاپی
کوچولوی تو یک کم بازی کنه"
فریاد زدم:
"دست کثیفتون بهش بخوره تا جهنم هم شده دنبالتون
میام و پاره پاره تون میکنم"
"آروم بگیر. من به غیر از پس گرفتن حق مادرزادیم از تو هدف
دیگه ای ندارم. خودت میدونی که تمایلی هم به جونگین کوچولو
ندارم. به خصوص حالا که پر و بالش هم شکسته"
چشمام رو رو ی هم فشار دادم و با لحن رقت انگیزی خواهش کردم:
"لااقل بگو که یه دکتر زخمش رو بسته"
"بهت التماس میکنم کای. یه دکتر براش خبر کن"
صدایی از پشت خط نیامد
صدای نفس ها ی کای رو میتونستم از پشت خط بشنوم. چند
ثانیه سکوت کرد و بعد عصبانی پرسید:
"خب تصمیمت چیه؟ با معاوضه موافقت میکنی؟"
"البته که موافقت میکنم . همین الان بیا و منو ببر. هر کاری که
لازمه بکن. فقط جیمین رو ول کن. اون هیچ گناهی نداره. حقش
این نیست که این بلا سرش بیاد"
"وقتی داشت با آدمی مثل تو ازدواج میکرد باید فکر اینجاها رو هم
میکرد. مافیا با کسی شوخی نداره. زمان و مکان معاوضه رو برات
ارسال میکنم"
و بعد گوشی رو قطع کرد. سریع شماره اش رو گرفتم تا ازش بخوام
بذاره با جیمین صحبت کنم اما گوشی رو خاموش کرده بود. گوشی
رو ناامید روی میز گذاشتم و مجسمه اسبی که روی میز بود
برداشتم و به شیشه قدی اتاق کوبیدم. شیشه با صدای بدی شکست
و فرو ر یخت