Badass Señorita

Chapter 30

Huminga ako ng malalalim bago ko siya hinarap. "Payag nako." ika ko Pa sakanya na ikinatiggil niya nh pag-kukumpuni ng gamit sa kaniyang bag.

"Sigurado kaba diyan?" umikot and mata ko at naupo bago nilibot and tingin sa mga taong kasabahan ko sa bilangguan. "Di ko na kaya dito, pipirma nako."

Para siyang pusa na biglang umamo and mukha ng marining iyon sakin. Kung anoman and dahilan niya sa desisyon ko, wala nako pakiaalam doon ang mahalaga makakalaya nako sa lintik na kulungang ito. Magsisimula ako ng bagong buhay pero bago yun, hahanapin ko muna ang hampas lupa na sekretaryang iyon.

Inabot niya sakin ang isang papel at nakangiti itong nagtataas ng kilay habang nanunuyo ng tingin sakin. Umirap ako at binasa ng maigi and document.

"Putangina?" Napa tayo ako at tumalim ang tingin sa abogadong kaharap. "Kasal? Sino ang pakakasalan ko?"

Pumikit siya ng mariin dahil siguro sa lakas ng boses ko. Nag senyas siya na maupo ako at yun naman ang ginawa ko. "Tutulungan mo sya, at tutulungan ka nya. Kasal ang gusto niyang mangyari para baguhin ang apelyedo mo, Isa p swerte ka nga at ikaw and natipuhan niya."

Nanatiling naka awang ang mga labi ko habang pinariringan siya. Kasal? Tutulungan nya ko? Kapalit ang kasal? Paano ?

"Pumirma kana. Sige ka, sa susunod baka ikaw ang ipain edi namatay ka ng mabaho." aba't nang insulto pa ang malaking chanak na ito!

Di rin nagtagal, nakuha nya rin ang pirma na iyon. Pumalakpak pa siya na parang bata. "Ayus! bkas na bukas aayusin ang kasu mo. Makakalaya kanarin pag lipas lamang ng isang buwan."

"Bakit hindi pa bukas o say isang linggo?"

Sinuot niya ang salamin sa mata at kumuha ng libro bago iyon binasa. " They often collect information to solves crimes by talking to witness ang informants, collecting physical evidence, or searching records in data bas-"

"Ano bang nginangata mo diyan?" Nag kamot ako ng ulo at hinalamusan and sariling mukha sa sobrang frustrated.

"Ibig sabihin, Hindi ako ang mAg s-solve ng kaso mo kundi and mga detective."

"Wala akong witness."

"But I'm your attorney, ako ang magsisimula utak mo. Pwede tayong bumayad ng tao para magkaroon ka nun."

Napahinto at naisip ang sinabi niya.

"Anong silbi ng detective?"

"Syempre tatanungin at o-obserbahan yung mga kasamahan nyo sa bahay or trabaho Kung paano ba kayo mag turingan nung victim"

"Stop using that word. Ako ang biktima dito, pinatay niya and sarili niya. "

Tumawa ito ng mahina bago lumapit ng kunti sakin. " Bakit naman kasi kinuha mo yung bagay na naka saksak sakanya? Kung hindi karin tanga."

Bumalik nako sa rehas at nagmukmuk nalang say isang tabi. Tulala akong tinititigan ang pag tulo n tubig sa tabo mula sa pinakabubong namin dahil sa lakas ng ulan.

"Santiago!" nakagat ko ang labi nang marining ang boses na iyon. Ito nanaman siya. Gagawa nanaman ng eksena.

"Bakit?"

"Linisan mo ng ako ng paa." agad na umangat ang gilig ng labi ko attl tumingin sa paa niya. "Ano? Iyang ganiyang paa lilinisan ko?"

Tumalon Ito mula sa ikalawang papag ng Kama bago tinapon ang sigarilyo Kung saan at ibinuga sakin ang usok nun. "Bakit bawal ba?"

Diko mapigilang ngumiti at sandaling tumalikod para kuhain ang isang salamin sa bag ni Ali na natutulog . "Oh iyan." ibinigay ko sakanya iyon na kinakunot ng kaniyang noo.

"A-anhin ko ito?" humikab ako at sumilip din sa salamin. Tignan mo any mukha mo sakin, Hindi bat malayo? Kasing laying mangyari na susundin ko ang anumang i-utos mo?"

Mabilis itong tumingin sakin. "Abat gago ka ah!"

Ngumiti ako. "Oo." kasabay ng pag sagot ko ay ang pag hampas ko sa mukh niya ng salamin dahilan upang mapaurong siya at nalagyan ng dugo ang kaniyang mukha. Lahat ng nasa selda at nagkagulo. Hindi dahil sa takot, kundi sa pustahan kung Sino ang tutumba sa aming dalawa.

Lahat ng nasa selda namin ay pumaikot upang matakpan ang kung anumang mangyayari samin. Hindi naman ako takot, baka lang sa baho ng huminga niya ako mamatay.

Agad na nagising si Ali at pumagitna sa amin. Abnormal and babaeng ito, akala ko ipagtatanggol ako yun pala sasali sa pustahan. "Sorry bes, saianya muna pusta ko." sa sobrang galit ko'y sinugod ko ang kalaban at ka agad na inabot ang anit ng ulo nito. Nasipa not ako ng malakas kaya Naman tumalsik talaga ako. Wala akong magagawa, sanay ito eh. Tumingin ako Kay Ali NG masama na ikina kibit ng balikat niya. Bwesit kang babae ka. Muli akong sumugod at hinagip ang salamin na nabasag sa mukha niya at agad kon nakuha ang ang leeg niya. "Ano? Sino satin ang mas magaling?" pumalakpak ang kaibigan kong si Ali at nangolekta ng pera. Bakit siya nangongolekta?

"Joke lang Yun. Saying talaga ako pumusta." sa sobrang inis ko'y nagbigay ako ng hiwa say leeg sa babaeng hawak ko. Inukit ko dun ang unang letra ng panglan ko. "Kapag nakalaya ako. Tumingin ka say salamin at maaalala mo ako." Tinulak ko iyon ng mabilis at kinuha ang isang tabong tubig galing sa tulo ng ulan at ibinuhos sa mukha niya. " Di mo kailangan linisan ang paa mo, kundi iyang mukha mong dinaig pa ang kapangitan ng na aagnas na hayop.

"Oo nga! Yuck mahiya ka nga." Ani Naman ni Ali. Tinignan ko SI Ali NG masamang tingin.

"Sorry. Kailangan kasing magalit ka para lumabas ang lakas mo eh." Ani niya habang nag kakamot ng ulo.

"Eh paano kasi hindi gaganyan yan? Eh baliw yan." sabat ng isang kasamahan namin say loob ng selda.

"Ano?" tanong ni Ali rito.

"oh? Hindi bat baliw ang tawag mo sa taong umiirit habang naka takip ang tainga ng dalawang kamay. Parang ganito oh." muli kong naaalala ang pagkikita namin ng aking ina. Umakto siya kagaya ng ginawa ko.

"Guard! Guard!" gayang gaya nga niya ako at masasabi Kong gawain nya iyon ng nababaliw. Baliw nga ba ako?

Kung sabagay, ang hirap din Naman na Hindi mabaliw sa sinapit ko sa sarili king in. Isa sa dahilan Kung bakit importante sakin ay pera dahil sa sinapit ko sakanya. Kung Hindi dahil sa laki ng pera na binigay no daddy said doctor, wala na sana ako. Isa pa, bakit siya bumalik? Hindi ba niya nabalitaan na kahit makalabas ako ay wala naman na akong pera? Oh sadyang umaasa lang talaga siya?

Napaka sakit parin. Ang sakit isipin na sarili mong ina ang naging dahilan kung bakit muntikan kana mamatay. Kayat simula noon ay hindi kona siya itunurin na ina. Magkamukha nga kami ngunit sisiguraduhin kong hindi ako magiging kagaya niya bilang ina. Kinasusuklaman ko ang tulad niya.

Bumalik ako sa wisyo at hinagis ang salamin dito na tumama naman sa braso niya. Damplis lang naman pero naduguan parin.

"Sabi ko sayo bes eh, kapag galit ka tumatapang ka."

Sa isang buwan paglaya ko lahat ng sumira ng buhay ko ay gagantihan ko. At ikae Ariel, ikaw ang ihuhuli ko.