မိုးတြင္းတစ္ခုလုံးအုံ႕မွိုင္းကာ ေန႕မနားညမနား႐ြာသြန္းေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးဟာ ဒီေန႕မ်ားေတာ့ ၾကည္လင္ကာေနလို႔။
မိုးစက္ေလးေတြထဲ ကဗ်ာမဆန္ရေတာ့ေသာ္လည္း လမင္းေလးမ်က္ႏွာက ေပါသီေသာ အၿပဳံးေတြပြင့္လန္းေနလ်က္။
ႏွလုံးသားသည္ မနက္ခင္း လင္းစျပဳတဲ့ေနေရာင္ေႏြးေႏြးေပၚလာခဲ့လွ်င္ကိုပဲ ခုန္ႏႈန္းေကာင္းတုန္း။ထိန္းခ်ဳပ္လို႔လည္း မတတ္ေတာ့ၿပီမို႔ ဒီႏွလုံးသားကို ေဘးမဲ့သာ လႊတ္ထားနိုင္ေတာ့သည္။
"ဂ်ီမင္ေဟ်ာင္း"
"ေဟာ....ဆူးေလး ဘာလာလုပ္တာလဲ ေဟ်ာင္းဆီလာတာလား။"
အရွင့္အလာကို ေစာင့္ေနရင္း ခ်ယ္ရီပင္ေအာက္ဝယ္ ေငးေမာေနတုန္း သူ႕ထံနာမည္ ေခၚကာ ေျပးလာတဲ့ဆူးေလး။ေနာက္ကအထိန္းေတာ္ေတြမွာေတာ့ ေဟာဟဲဆိုက္ေနေတာ့သည္။
"ဟုတ္တယ္ေလ ဒါေပမယ့္ ဂ်ီမင္ေဟ်ာင္းက အိမ္ျပန္မယ္ဆို"
ဆူပုတ္ေလးပါပဲ ဆူးေလးက ေန႕တိုင္းကို သူလိုခ်င္တာမရရင္ ဒီလိုပဲျဖစ္သြားတတ္တယ္။နန္းေတာ္ထဲက ပ်င္းရိစရာေန႕ေတြထဲမွာ ဆူးေလးနဲ႕ရွိေနခ်ိန္ေတြကေတာ့ႁခြင္းခ်က္။
ဆူးေလး အရပ္ကေလးနဲ႕အေနေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီးမွ
"ဟုတ္တယ္ဆူးေလးရဲ႕ ဆူးေလးခမည္းေတာ္က ခြင့္ျပဳေပးလို႔ေလ မၾကာပါဘူးသုံးေလးရက္ေလာက္ပါပဲ စိတ္မေကာက္နဲ႕ေနာ္ ဆူးေလး"
"မသိဘူး ေကာက္တယ္ ဆူးေလးကို အရင္လည္းမေျပာဘူး "
လက္ေလးပိုက္ၿပီး ခါးေလးကိုလႈပ္စိစိလုပ္ေနတာက စိတ္ေကာက္တာပါတဲ့ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကလည္း အေပၚႏႈတ္ခမ္းကိုဖိထားေသး။
"မေန႕ကမွ ခြင့္ျပဳလိုက္လို႔ေလ ဆူးေလးမွ မေန႕ကမလာပဲ။"
"အခု ဆူးေလးကို အျပစ္တင္ေနတာလား ဂ်ီမင္ေဟ်ာင္းက"
ထိုလိုပုံစံေလးေတြ ဆူးေလးဆီကေန ျမင္ရတိုင္း ဘာမွန္းမသိ အရွင့္ကို ေျပးျမင္မိတာက သူအရမ္းေတြ ႐ူးသြပ္ေနမိလို႔လား။မတားနိုင္မဆီးနိုင္ေတြပါပဲ။
"မဟုတ္ရပါဘူး ဆူးေလးရယ္ ဂ်ီမင္ေဟ်ာင္းက အေမကိုလြမ္းလို႔ျပန္တာေလ ဆူးေလးေရာ တစ္ခုခုဆို အမေတာ္ကို သတိရတယ္မလား ဟင္ ေျပာပါအုံး ဆူးေလးရဲ႕။"
VOCÊ ESTÁ LENDO
The king's pride || Complete ||
Fanficမာနတို့ အတ္တတို့ဆိုတာ ကိုယ်စီ ရှိကြမှာပဲမို့ ကျွန်တော် ဘုရင့်အား ထွေထူးစွာ မုန်းလို့ မရခဲ့ပါ။ Age limited အနည်းငယ်ပါဝင်သည်။ Main characters >jikook & vope< Unicode+Zawgyi Started date - Sep 16 2021 Ended date- April 10 2022
